Θυμάμαι ακόμα την πρώτη φορά που παρευρέθηκα σε συναυλία των Dream Theater. Είναι πάντοτε αξιομνημόνευτος αυτός ο συνδυασμός σεμιναριακού επιπέδου τεχνικής αρτιότητας και συναισθηματικής έντασης που μπορεί να προσφέρει αβίαστα αυτή η μπάντα. Για την τριπλή κυκλοφορία “Distant Memories – Live In London” θα μπορούσε να ειπωθεί μόνο αυτό κι όλοι να έχετε μια πλήρη εικόνα για το τι συμβαίνει εδώ.
Είτε αγαπάς το prog metal, είτε το μισείς, δε μπορείς να αρνηθείς ένα πράγμα: οι Αμερικάνοι το κάνουν καλά. Κι επί σκηνής, το κάνουν ακόμα καλύτερα. Ηχογραφημένη στο λονδρέζικο Apollo Theatre, η ζωντανή εμφάνιση του κουιντέτου πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της περιοδείας για το περσινό “Distance Over Time”. Παράλληλα, αποτέλεσε μια θαυμάσια ευκαιρία να γιορταστεί η επέτειος για τα είκοσι χρόνια κυκλοφορίας του ιστορικού πλέον “Metropolis Part 2 – Scenes From A Memory”.
Πράγματι, η πρόσφατη κυκλοφορία τους έχει την τιμητική της, εκπροσωπούμενη από τα “Fall Into The Light”, “Untethered Angel”, “Barstool Warrior” και “Pale Blue Dot” και η εμφανώς πιο heavy κατεύθυνση του δίσκου αποδίδει τα μέγιστα στο σανίδι. Έχουμε επίσης εκπροσώπηση του “Systematic Chaos” με το συναυλιακότατο “In The Presence Of Enemies” και του “Black Clouds & Silver Linings” με το “A Nightmare To Remember”.
Στο τελευταίο, ο James LaBrie υπενθυμίζει το πώς και το γιατί θεωρείται μια από τις αιώνια καλύτερες φωνές εκεί έξω και θα θεωρείται τέτοια για πάντα. Η εκφραστικότητα, το εύρος και η άψογη τεχνική που διαθέτει, δεν θα ήταν τόσο εντυπωσιακά αν δε συνδυάζονταν από εκείνο το αδιαμφισβήτητο καλλιτεχνικό εκτόπισμα, που είναι προνόμιο πολύ λίγων.
Στο δεύτερο μισό του δίσκου έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε ολόκληρο το “Metropolis Part 2 – Scenes From A Memory” ζωντανά μετά από αρκετό καιρό. Συγκεκριμένα, η τελευταία φορά που συνέβη αυτό ήταν στις εμφανίσεις του σχήματος στη Βραζιλία και την Αργεντινή το σωτήριο έτος 2005. Η απόδοση του επί σκηνής συνοδεύεται από ένα αντάξιο οπτικό υπερθέαμα. Είναι περιττό να πούμε ότι οι αντιδράσεις του κοινού είναι…οι αντιδράσεις ενός κοινού που παρακολουθεί ζωντανά τους Theater να παίζουν αυτόν το δίσκο, συνοδευόμενο από το αντίστοιχο οπτικό υπερθέαμα.
Εμείς από την άλλη, έχουμε την ευκαιρία να τον απολαύσουμε με ηχητική τεχνολογία του σήμερα, η οποία ρίχνει ένα διαφορετικό φως στα πολυσυζητημένα αυτά κομμάτια. Εννοείται ότι είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτο κάτι τέτοιο. Δεδομένου ότι έχουν να κυκλοφορήσουν ζωντανή ηχογράφηση από το “Breaking the Fourth Wall” του 2014, θα έλεγα ότι ο δίσκος βασίζεται υπερβολικά πολύ στα κατά τ’ άλλα εξαιρετικά κομμάτια από τον τελευταίο τους δίσκο.
Συν ότι μιλάμε για μια μπάντα με πορεία τριάντα πέντε χρόνων, οπότε οι επιλογές για το setlist της είναι πραγματικά απεριόριστες. Από την άλλη, είναι τραγούδια σαν το “Pale Blue Dot” που αποδεικνύουν ότι αυτή η μπάντα ξέρει να αγγίζει πάντα τις σωστές χορδές. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.
7,5/10
Χρύσα Γιουρμετάκη
[email protected]
