Μια από τις ομορφιές της ενασχόλησης σε αυτό τον βαθμό με την μουσική που μας αρέσει είναι η γνωριμία με συγκροτήματα που κάτω από άλλες συνθήκες μάλλον δεν υπήρχε καμία πιθανότητα να διασταυρώσω μονοπάτια. Δεν λέω ότι πάντα αυτή η διασταύρωση μου βγαίνει σε καλό αλλά πάντα υπάρχουν και οι υπέροχες εκπλήξεις. Μια από αυτές τις περιπτώσεις είναι και οι When Frames Collide.
Το συγκρότημα λοιπόν αυτό είχε πραγματικά μικρό διάστημα ύπαρξης. Ορμώμενοι από την Μελβούρνη το 2019, έδωσαν κάποιες συναυλίες, έγραψαν αυτά τα τέσσερα κομμάτια εδώ και εξαφανιστήκαν. Μοναδικό σχετικά γνωστό μέλος της σύνθεσης είναι ο τραγουδιστής Andy McLean που πέρασε και από τους Horsehead.
Τι γνώμη λοιπόν σχημάτισα από τέσσερα τραγούδια και είκοσι δύο λεπτά μουσικής; Την καλύτερη! Οι When Frames Collide παίζουν ένα πανέμορφο κράμα 70s rock που χρωστά πολλά σε γίγαντες όπως οι Queen, ο David Bowie, τα blues… Θα μπορούσα να γεμίσω μια ακόμα παράγραφο αλλά το θέμα δεν είναι εκεί.
Τα κομμάτια είναι καλογραμμένα, ζεστά, ευχάριστα στην ακρόαση και γιατί να το κρύψουμε; Άκρως εμπορικά! Τίποτα το κακό με αυτό. Ο Andy ντύνει με την φωνή του που μπορώ να πω ότι είναι κρυστάλλινη τις συνθέσεις. Λάτρεψα από την πρώτη ακρόαση το πανέμορφο “Heroes” αλλά θα αδικούσα τα υπόλοιπα αν έλεγα ότι δεν είναι του ίδιου επιπέδου.
Το “Quattro” είναι από αυτές τις ελάχιστες πια περιπτώσεις που με έκαναν να θέλω να ακούσω και άλλο υλικό από το συγκρότημα. Και αυτό λέει πολλά αν σκεφτούμε τι σαβούρα κυκλοφορεί εκεί έξω. Αν οι When Frames Collide επανεμφανιστούν εγώ θα είμαι εδώ να τους δώσω και άλλη ευκαιρία.
8/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
