Η κακοφημία μπορεί να μην είναι και τόσο ευγενική προς τους καλλιτέχνες, μπορεί να τους κάνει να μαραζώνουν στην αφάνεια παρά την επιρροή του άσκησαν στις αντίστοιχες σκηνές τους. Στην περίπτωση των Insight, παρά το γεγονός ότι ήταν μια straight-edge hardcore/punk μπάντα από το Salt Lake City που ήταν ενεργή και ευρέως σεβαστή στα τέλη της δεκαετίας του ‘80 και στις αρχές του ‘90, ποτέ δεν κατάφερε να κυκλοφορήσει ένα δίσκο. Ευτυχώς για αυτούς, αυτή η κακουχία διορθώθηκε με την πρόσφατη κυκλοφορία της συλλογής “Reflection”.
Μια συλλογή από παλιά singles, τέσσερα νέα και κάποια ξεθαμμένα κομμάτια από ζωντανές εκτελέσεις, το “Reflection” ολοκληρώνεται με το σύνολο των δεκαεννιά τραγουδιών, και είναι μια επιδέξια συγχώνευση από το τι έκανε (και κάνει) τους Insight να είναι μια παραδοσιακή old-school hardcore μπάντα.
Στα κομμάτια (θα το πω μπακάλικα γιατί δεν μπορώ να το περιγράψω αλλιώς) η παραγωγή δίνει έναν καλογυαλισμένο παλιό ήχο. Στιχουργικά, η μπάντα δεν απομακρύνθηκε από το πρωταρχικό της μήνυμα κατά της κακοποίησης των ζώων και του εθισμού. Στο κάτω κάτω, αν δεν γράφεις για αυτά τι σόι straight-edge μπάντα είσαι, σωστά;
Βατή δομή κομματιών, τούπα-τούπα και τρία-τέσσερα ακόρντα πάνω κάτω, κάθε λίγο και λιγάκι gang φωνητικά, κλασσικός old-school hardcore δίσκος. Δεν θα κρύψω το ότι δεν με εξίταραν ποτέ τέτοιου είδους δίσκοι, είναι σχεδόν προβλέψιμοι όλοι.
Δεν θα είμαι απόλυτος βέβαια, αραιά και που από ‘δω κι από ‘κει ίσως υπάρχουν δυο-τρεις πινελιές που οριακά με κάνουν να πω «χμ, πικάντικο ήταν αυτό». Δυστυχώς σε αυτόν τον δίσκο οι φορές που το σκέφτηκα/είπα αυτό μπορούν να μετρηθούν στο ένα χέρι (ίσως και λιγότερο).
Είτε νέα, είτε παλιά, είτε από ζωντανή εμφάνιση, είτε μαύρη μαγεία στην παραγωγή, η συγχώνευση της προσπάθειας του group που εκτείνεται σε κόλπους δεκαετιών συνενώνεται σε μια μάζα που ίσως και να μπορούσε να φέρει το old-school hardcore στη μόδα, ποιος ξέρει. Όσοι είστε φίλοι του είδους και πόσο μάλλον του συγκεκριμένου στυλ παιξίματος, είναι κάτι το ευχάριστο αυτός ο δίσκος, για όσους από εμάς που δεν είμαστε, δεν πειράζει, καλή καρδιά.
4/10
Γιάννης Σεβίλγολου
[email protected]
