Οι Invincible Force πήραν το όνομα τους από τον ύμνο των Destruction. Ωστόσο σε αυτό το δίσκο παίζουν ξεκάθαρα death metal. Αλλά αυτό εννοείται πως δε μας χαλάει. Οι Χιλιανοί δημιουργήθηκαν το 2007 και αυτός ο δίσκος είναι και ο δεύτερός τους. Γιατί τους ξεχώρισα όμως είναι το εύλογο ερώτημα.
Τα πράγματα είναι πάρα πολύ απλά. Αυτός ο δίσκος είναι ό,τι πιο κοντινό έχω ακούσει ποτέ στο “Altars Of Madness” χωρίς όμως να είναι αντιγραφή. Σε θέμα riffing, όλα μα όλα τα κομμάτια του “Decomposed Sacramentum” ακούγονται λες και βγήκαν από το “Altars Of Madness”. Και αυτό δεν είναι καθόλου μα καθόλου κακό όταν η μπάντα ξέρει να το κάνει καλά. Δεν πρόκειται δηλαδή να ακούσεις κάποια ξερή αντιγραφή, δεν υπάρχει κάποιο σημείο που να έχει «κλαπεί» από το “Maze Of Torment” για παράδειγμα ή από το “Visions From The Dark Side” αλλά όλη η ανάπτυξη και οι πατέντες των riffs είναι που θυμίζουν αυτό το δίσκο.
Ωστόσο, δεν τελειώνει εδώ το πράγμα, καθώς η μπάντα έχει στον ήχο της τη σαπίλα των Incantation, η οποία είναι όση πρέπει να είναι και δεν επηρεάζεται σε καμία περίπτωση η ηχητική ποιότητα του δίσκου. Όλα αυτά λοιπόν δημιουργούν ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον πακέτο, καθώς δεν είναι κάτι που το συναντάς συχνά.
Ναι μεν τους Morbid Angel τους έχουν αντιγράψει όλοι όσοι θέλουν να λένε πως παίζουν death metal και οι Incantation γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς τα τελευταία χρόνια, καθώς η σαπίλα τους γεννάει όλο και περισσότερες μπάντες. Δεν ακούς όμως συχνά αυτές τις δύο μπάντες σε ένα τέτοιο συνδυασμό, ο οποίος μάλιστα δουλεύει τόσο καλά όσο εδώ.
Σίγουρα δεν είναι και ο δίσκος που θα πάει μπροστά το είδος, είναι ολοφάνερο πως η μπάντα δεν έχει τέτοιες βλέψεις. Είναι όμως ένας δίσκος βαθιά old-school χωρίς να είναι ρετρό, ο οποίος σίγουρα θα ικανοποιήσει τους οπαδούς του είδους και όχι μόνο αυτό, αλλά αρχίζει να διαμορφώνει και ένα στυλ στη μπάντα. Τέλος τα λόγια, όπου ακούς Χιλή και ακραίο ήχο, είναι νόμος ότι το αποτέλεσμα θα σε εκπλήξει. Τσεκάρετε οπωσδήποτε.
8/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
