Αυτή η κυκλοφορία δε μπορεί να θεωρηθεί τίποτε άλλο παρά ένα αστείο και στη κρίση του καθενός είναι να το δεχτεί σαν καλόγουστο ή κακόγουστο. Η τριάδα από την Γηραιά Αλβιόνα στο ντεμπούτο της προσπαθεί να συνδυάσει έναν επικό χαρακτήρα με κάποιου είδους πανηγυρτζίδικης μεσαιωνικής αισθητικής. Ειδικά δε, έχοντας δει αρκετές φορές το “Holy Grail” των θεών Monty Python, των οποίων δηλώνουν επηρεασμένοι, επιδιώκουν να προσδώσουν το ανάλογο χιούμορ στα τραγούδια τους. Το αποτέλεσμα που προκύπτει οι ίδιοι το ονομάζουν heraldic metal ότι και αν σημαίνει αυτό. Επειδή μετά βίας κατάφερα να τελειώσω την ακρόαση, το μόνο αστείο που μπορώ να διακρίνω είναι η ικανότητα τους να γράφουν και να εκτελούν μουσική. Ο τραγουδιστής όχι μόνο δεν ακούγεται σαν ιππότης, αλλά ούτε καν σαν χοντροκομμένος φάλτσος τσομπάνης. Μάλλον περισσότερο σαν το νεογέννητο της γαϊδούρας του παραπάνω τσομπάνη. Ίσως κάποιοι οπαδοί των Korpiklaani να βρουν κάτι συμπαθητικό, αλλά πολύ αμφιβάλλω. Οι υπόλοιποι μακριά και αλάργα.
2/10
Γιώργος Τσινάνης
