Ένα από τα καλά του διαδικτύου, ίσως και το μοναδικό, είναι πως μπορεί να φέρει τον κόσμο από όλες τις άκρες του πλανήτη κοντά, με το πάτημα ενός κουμπιού. Αυτό συμβαίνει και στην περίπτωση των Karmic Link που καταφέρνουν από τρία διαφορετικά σημεία της Γης, Ελλάδα, Σουηδία και Η.Π.Α. να συνεργαστούν για να κυκλοφορήσουν τον τρίτο τους δίσκο “Dark Metropolis”.
Σκοτεινό, dark metal θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω, με goth και κάποια electro στοιχεία, το “Dark Metropolis” προσπαθεί να ξεφύγει από τα συνηθισμένα και να κάνει ένα παράτολμο βήμα, που θα έλεγε κανείς ακούγοντας το σκεπτικό του στησίματος και των συνθέσεων πως πρόκειται για μια πολύ καλή ιδέα, δυστυχώς όμως στην περίπτωση των Κarmic Link δεν φαίνεται να πετυχαίνει.
Και τι εννοώ…Υπάρχει όπως είπα αυτή η σκοτεινή ατμόσφαιρα, το underground συναίσθημα, αυτή η “σαπίλα”, η αλητεία, που εμένα προσωπικά μου αρέσει, αλλά κάπου μου τα χαλάει η παραγωγή. Επικρατεί ένα χάος στις εντάσεις, ιδιαίτερα στην φωνή και στις lead κιθάρες, σε συνδυασμό με το mastering που ενισχύει το όχι καλό συνολικό αποτέλεσμα. Και φυσικά δε μπορώ να μην αναφερθώ στη προφορά, που είναι κάτι που με ενοχλούσε, ενοχλεί και θα με ενοχλεί πάντα. Δυστυχώς αυτά είναι τα αρνητικά στοιχεία που συμβάλλουν για να “αδικηθούν” κατ’ αυτόν τον τρόπο κομμάτια όπως τα “Dark Metropolis”, “Riama”, “Endless”, και “Nostalgia” που με μια διαφορετική, προσεγμένη παραγωγή και δουλειά από τη μεριά του τραγουδιστή ως προς τον τρόπο άρθρωσης των Αγγλικών λέξεων, φράσεων, εκφράσεων (κάτι που εν έτει 2018 κατά τη γνώμη μου είναι ανεπίτρεπτο) ίσως να μιλούσαμε σε άλλο επίπεδο… και αυτό είναι που με στεναχωρεί στην περίπτωση των Κarmic Link (και όχι μόνο), που ενώ μουσικά έχουν να δώσουν πολλά, έχουν έμπνευση, μελωδία, δέσιμο και τα καταφέρνουν από τρία διαφορετικά σημεία του ορίζοντα, χάνουν το παιχνίδι σε λεπτομέρειες, που μπορεί εκ πρώτης όψεως να μη φαίνονται σημαντικές, δυστυχώς όμως κάνουν την διαφορά.
Δημήτρης Γκουτζιαμάνης
