Οι Kilmara προέρχονται από τη Βαρκελώνη και, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, υπάρχουν από το 1999. Ο πρώτος τους δίσκος ονόματι “Hunting Dreams” βγήκε το 2007 μετά από μερικά demos. Το 2014 θα μπορούσε να θεωρηθεί αρκετά καλή χρονιά γι’ αυτούς όταν και υπέγραψαν με τη Sony Music, βγαίνοντας προσωρινά από την αφάνεια, ενώ ταυτόχρονα προσέφεραν και ένα καλό αλλά πολύ τυπικό “Love Songs And Other Nightmares“. Φέτος κυκλοφόρησε η τέταρτη δουλειά τους.
Το μελωδικό heavy metal είναι πάρα πολύ δύσκολο ιδίωμα, κακά τα ψέματα. Και γίνεται ακόμα δυσκολότερο όταν δεν προέρχεσαι από τις χώρες-“γκανιάν” της Υφηλίου. Καλώς ή κακώς, οι Kilmara είναι από εκείνες τις μπάντες που θα έρθεις σε επαφή μαζί της καθαρά και μόνο από σπόντα. Αν λοιπόν βρεθεί τυχαία μπροστά σου το “Across The Realm Of Time” και δεν ξέρεις τι να περιμένεις, πάρε στυλό και σημείωνε: Κλασικά και χιλιοπαιγμένα heavy riffs, πλήκτρα που παραπέμπουν με ευχάριστα χυδαίο τρόπο σε mid-90’s progressive/power κυκλοφορίες, γενικότερη αισθητική τύπου “Kamelot–meets–Brainstorm“, έναν Dani Poncio πίσω από το μικρόφωνο να κάνει ό,τι περνάει απ’ το χέρι του ώστε να η ακρόαση να μην πάει στράφι και ένα διαρκές δίλημμα ως προς το τι είδος πρεσβεύει. Σίγουρα διαθέτει αξιοπρεπή και καλογυαλισμένο ήχο που είναι “must” στις μέρες μας, ενώ έχει και έναν Roland Grapow (Masterplan, ex-Helloween) να δίνει τα φώτα του στη μίξη του δίσκου. Ναι, τουλάχιστον ηχητικά δεν είχα κανένα απολύτως παράπονο. Εκεί που χάνει αισθητά είναι και εκεί που μάλλον προέβλεψα στην αρχή: έλλειψη πρωτοτυπίας και αδύναμα κομμάτια. Αν έστω στο ένα από τα δύο είχε δοθεί βάση, τότε θα είχαμε να κάνουμε με πολύ καλύτερο album.
Αν και αναγνωρίζω την προσπάθεια, δυστυχώς δε μπορώ να το προτείνω. Έχει πάρα πολλά άψυχα τραγούδια, κοινότυπες μελωδίες σε σημείο που πλέον ξεπερνάει τα όρια του βαρετού, ενώ και η ομολογουμένως καλοπροαίρετη μίξη παραδοσιακού Ευρωπαϊκού power με πιο μοντέρνους ήχους με ξένισε αρκετά. Κάποιοι βέβαια ίσως πουν πως αυτό προσδίδει στους Kilmara μία περίεργη μοναδικότητα στη μουσική τους. Προσωπικά όμως, το “Across The Realm Of Time” είναι ένα album που θα ξεχαστεί γρήγορα.
4/10
Χάρης Μπελαδάκης
[email protected]