[Option A]
Η ώρα των ψαγμένων αναγνωστών και μουσικόφιλων έφτασε. Οι Urfaust πέντε χρόνια μετά το “Der freiwillige Bettler” μας έρχονται με ένα EP (αν μπορεί μια κυκλοφορία σαράντα τριών λεπτών να θεωρηθεί EP) για να εξασκήσουν την υπομονή μας και το μετρητή του πόσο ψαγμένοι είμαστε μουσικά. Πριν βγει το φτυάρι, θα πρέπει να πω ότι οι το “Der Freiwillige Bettler” ήταν μια σχετικά καλή δισκογραφική δουλειά, σε πιο καθαρά black metal και doom πρότυπα και επιτέλους με μια καλή παραγωγή. Γενικότερα, δεν τους θεωρώ μια μπάντα που μπορεί να κάνει μια μεγάλη καριέρα στη σκηνή και θα τους συνιστούσα μόνο σε οπαδούς του είδους.
Το “Apparitions” έρχεται όπως είπαμε και παραπάνω να προσθέσει στη δισκογραφία τους κάτι το διαφορετικό, σύμφωνα πάντα με τη μπάντα. Τι είναι λοιπόν αυτό το κάτι διαφορετικό που προέκυψε από μια και μόνο νύχτα ηχογράφησης για τους Urfaust; Απολύτως τίποτα. Ουσιαστικά είναι ένα πισωγύρισμα, κατά την άποψη μου στις μετριότητες των πρώτων δίσκων. Μακάρι βέβαια να μιλάγαμε για μετριότητα στο “Apparitions”, γιατί πραγματικά το EP έπαιξε πολύ άσχημα με τα νεύρα μου. Καταλαβαίνω το ότι το black/doom δένει αρκετές φορές ωραία με το ambient αλλά εδώ οι Urfaust το παραέκαναν (για να μην πω τίποτε άλλο).
Ξεκινώντας με επτά λεπτά απόλυτης παραφροσύνης και βαρεμάρας στο “The End Of Genetic Circles”, όπου κάποιος δεν ακούει τίποτε άλλο από κάποια πλήκτρα σε ένα μονότονο ρυθμό να προσπαθούν να δημιουργήσουν ατμόσφαιρα, περνάμε στο παράφωνο “Apparitions”, στο οποίο βρίσκω τον εαυτό μου πλέον να θέλει να αυτοκτονήσει από την ακρόαση και την μονοτονία που διακατέχουν τα πρώτα δεκατέσσερα λεπτά της κυκλοφορίας. Παράφωνα φωνητικά, κουραστικά μέχρι αηδίας, μονοτονία και τίποτε το ενδιαφέρον. Αγαπητοί μου, το doom δεν είναι επανάληψη ενός θέματος επί επτά λεπτά…
Ευτυχώς στη συνέχεια το “The Healer” περιέχει ηλεκτρική κιθάρα και είναι το μοναδικό κομμάτι που θα μπορούσε να υπάρχει στον προηγούμενο δίσκο τους και μπορεί να χαρακτηριστεί metal. Έχει κάποιες ωραίες ιδέες και μελωδίες αλλά δυστυχώς χάνεται στο επαναλαμβανόμενο θέμα του…επειδή στη συνέχεια επί είκοσι τρία λεπτά (!) οι Urfaust ψάχνουν να βρουν όλες τι δυνατές συγχορδίες που μπορεί να παίξουν σε ένα αρμόνιο με ορισμένους μοναχούς που νομίζουν ότι έχουν καταληφθεί από τον διάβολο. Όχι, σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να δώσω βαθμολογία πάνω από 2, για αυτό που χαρακτηρίζουν οι Urfaust, κυκλοφορία. Σπαταλώντας μόνο μία νύχτα από τη ζωή τους θέλουν να μας πείσουν ότι είναι ψαγμένοι στη μουσική τους; Με κάποια διάφορα πλήκτρα και άναρθρες κραυγές που δεν έχουν νόημα; 2 μόνο για το “The Healer” και πάμε παρακάτω.
2/10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
[Option B]
Το συγκεκριμένο EP που περιέχει τέσσερα τραγούδια και έχει διάρκεια κοντά στα σαράντα τρία λεπτά είναι ένα στοιχειωμένο μουσικό ταξίδι σε dark/ambient σκηνικό που το δίδυμο από την Ολλανδία ξέρει καλά να στήνει. Οι Urfaust παίζουν ένα κράμα ατμοσφαιρικού black με πάρα πολλά ambient στοιχεία ενσωματωμένα, σίγουρα το αποτέλεσμα της μουσικής τους είναι για ιδιαίτερα αυτιά.
Το μοναδικό κομμάτι που μου άρεσε και ξεχώρισα είναι το “Τhe Healer” που έχει αρκετά doom και black στοιχεία. Τα αλλά τρία είναι γεμάτα synths, cellos και ψαλμωδίες που σίγουρα βοηθούν στην ατμοσφαιρικότητα αλλά σε μη συνηθισμένα αυτιά ακούγονται μονότονα και βαρετά, ιδιαίτερα το “The River” που κλείνει και την κυκλοφορία αυτή είναι είκοσι τρία λεπτά μόνο ambient μουσικής.
Το EP απευθύνετε αποκλειστικά σε λάτρεις του είδους που θα λατρέψουν το όλο σκηνικό που έχουν στήσει οι Ολλανδοί. Τώρα, αν είστε από εκείνους που τους αρέσουν τα καινούρια και διαφορετικά πράγματα ή θέλετε να μπείτε στον στοιχειωμένο κόσμο των Urfaust, μπορείτε να δοκιμάσετε το “Apparitions”. Ωραία δουλειά έχει γίνει στο εξώφυλλο που δένει ωραία με το όλο εγχείρημα.
6/10
Πάνος Ντουρούπης
[email protected]
