Νομίζω ότι οι περισσότεροι που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, γνωρίζετε το όνομα του συγκεκριμένου μουσικού. Αν όχι, ο Kristoffer είναι ο μικρότερος αδερφός του Daniel Gildenlöw, δηλαδή του ιδρυτικού και μοναδικού σταθερού μέλος των Pain Of Salvation. Ο ίδιος υπήρξε στο συγκρότημα για σειρά ετών, από το 1994 έως το 2006, ενώ μετά την αποχώρησή του οι POS πήραν την κάτω βόλτα έφτιαξε με τον τεράστιο Devon Graves των Psychotic Waltz το αδικοχαμένο project The Shadow Theory βγάζοντας τη δισκάρα “Behind The Black Veil”.
Το “Homebound” είναι το τρίτο προσωπικό album του Kristoffer, το οποίο αρχικά σχεδίαζε να βγει σαν EP πριν το επόμενο που θα ονομάζεται “Empty”. Τελικά, πρόσθεσε παραπάνω υλικό και βγήκε σαν κανονική κυκλοφορία. Οχτώ τραγούδια (συν ένα intro) περιλαμβάνει το CD, το οποίο θα βγει σε περιορισμένη έκδοση μαζί με DVD επειδή κάθε ένα από αυτά θα συνοδεύεται από ένα video. Το βινύλιο θα έχει ένα τραγούδι παραπάνω και κυκλοφορούν όλα από τη νεοσύστατη εταιρεία του Kristoffer, την New Joke Music.
Εδώ λοιπόν μην περιμένετε κάποιο prog rock/metal υλικό, όπως δηλαδή μας έχει συνηθίσει στο παρελθόν με τους Pain Of Salvation, αφού τα solo albums του έχουν διαφορετική κατεύθυνση. Φαίνεται έτσι κι αλλιώς από το εξώφυλλο ότι εδώ παίζει κάτι ιδιαίτερο. Το album διαρκεί τριάντα πέντε λεπτά και μέσα σε αυτά θα ακούσουμε συνθέσεις που θέλουν να δημιουργήσουν ένα διαφορετικό κλίμα στον ακροατή.
Ο Kristoffer αφήνει την ακουστική κιθάρα του να μιλήσει, σχηματίζοντας μερικές πολύ γλυκιές μελωδίες. Η φωνή του είναι πολύ ήρεμη και ταιριάζει άψογα στα τραγούδια. Η χρήση άλλων οργάνων από πολλούς καλεσμένους, όπως κρουστά, πλήκτρα, Hammond, τσέλο, βιολί και μαντολίνο βοηθάει στο να δημιουργηθεί μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα στο album. Η ηλεκτρική κιθάρα εμφανίζεται ελάχιστα, αφού η γενική κατεύθυνση του album απέχει από τον ηλεκτρισμό. Εδώ περιλαμβάνεται και μια διασκευή στο “Chelsea Hotel #2” του Leonard Cohen.
Εν κατακλείδι, το “Homebound” είναι ένα ήρεμο, όμορφο και ιδιαίτερο album από τον Σουηδό μουσικό. Θα χαρίσει ωραίες στιγμές στον ακροατή, αλλά δεν είναι για κάθε περίσταση. Δεν είναι για να το ακούσεις στο αμάξι, στα μέσα μεταφοράς, στη γυμναστική ή όταν αράζεις με παρέα. Χρειάζεται να χαλαρώσεις, να κλείσεις τα μάτια σου και να το αφήσεις να σε παρασύρει.
8/10
Γιώργος Τερζάκης
geo.terzakis@gmail.com
