Oι Brunorock είναι μια μπάντα από την Ιταλία και πραγματικά δεν είχα ξανακούσει για αυτούς μετά από αυτή την κυκλοφορία και πραγματικά εντυπωσιάστηκα από την ποιότητα των τραγουδιών που έχουνε. Τα τραγούδια κυμαίνονται κατά μία βάση σε ένα μελωδικό hard rock στυλ στα χνάρια των Journey και των Dokken και βασίζονται πάρα πολύ στις κιθάρες και στα πλήκτρα όπως επίσης και στην καταπληκτική φωνή του τραγουδιστή τους ο οποίος δίνει έναν άλλον τόνο στα τραγούδια. Η σύνθεση των τραγουδιών βασίζετε στο γνωστό μοτίβο κουπλέ ρεφραίν και σόλο με τα ρεφραίν και τις μελωδίες να σου κολλάνε με την πρώτη στο μυαλό και να θέλεις να τα σιγοτραγουδήσεις. Η παραγωγή είναι αρκετά καλή και αυτό βοηθάει στο να φανούν τα τραγούδια πιο καλά. Μοναδικό ελάττωμα που πρόσεξα στον δίσκο είναι ότι σε πολλά σημεία χαμηλώνει η ένταση της κιθάρας αλλά αυτό δεν ξέρω άμα έγινε σκόπιμα από την μπάντα για να φανούν τα πλήκτρα ή για κάποιο άλλο σκοπό. Σίγουρα όμως δεν μείνει καθόλου την αξία των τραγουδιών ούτε στο ελάχιστο. Πραγματικά δεν περίμενα κάτι τόσο εντυπωσιακό σε αυτό το στυλ εν έτη 2010 και αυτό επειδή πολλά άτομα μπορεί να το θεωρούν ξεπερασμένο αυτό το είδος. Αξίζει να τους ρίξετε μια ματιά και πραγματικά πιστεύω ότι θα κολλήσετε όπως έχω κολλήσει και εγώ.
8/10
Άκης Μυστιλόγλου
