Είναι η νύχτα σκοτεινή και αυτό που ακούω μαύρο και άραχνο. Neoclassical, dark, ambient από την Ουκρανία. Με την περιγραφή του άλμπουμ να με κάνει να σκιάζομαι βραδιάτικα, κυρίως για τις αναφορές του σε Σατανιστικές τελετές, ξεκινάω την ακρόασή μου με το “Cold Riser”. Αν δεν έχετε νιώσει ποτέ σας ανατριχίλα από ένα σύνολο ήχων, αυτή η σύνθεση σίγουρα θα σας αλλάξει γνώμη. Οι ήχοι της φύσης και η ατμόσφαιρα μόνο να σου σηκώσει την τρίχα μπορεί, και το “Dwelling In The Dark” που έρχεται επόμενο ολοκληρώνει τη φάση. Τα πρώτα φωνητικά αρχίζουν να ακούγονται, με γυναικείες φωνές να συνοδεύουν σε μορφή ψαλμωδίας. Το “Into The Night” ξεκινάει με ήχους εκκλησιαστικού οργάνου (λες και δεν μας έφτανε η μέχρι τώρα ανατριχίλα\) αλλά μετά εξελίσσεται σε μία άκρως μαγευτική μελωδία που θυμίζει soundtrack από ταινία φαντασίας (αυτά είναι τα ωραία). Στο τέλος του “Force Foulard Fragile (FFF)” ακούμε μία φωνή που με δυσκολία παίρνει ανάσα.. μείνε ήρεμος αν μπορείς… ΑΝ μπορείς. Γενικά δεν ξέρω από πού βγήκε ο τίτλος “Woman Scarred” αλλά εμένα προσωπικά μου κόπηκαν τα πόδια. Πρόκειται για μια εμπειρία που λίγες φορές θα ζήσεις στη ζωή σου. Οι Lamia Culta δεν παίζουν rock ή metal. Παίζουν με τις αισθήσεις του ακροατή και μόνο γι’ αυτό θέλω να πω πως αξίζει να ακούσετε το δίσκο. Δεν υπάρχουν στοιχεία της μουσικής όπως την ξέρουμε μέσα στο “Woman Scarred”, αλλά είναι πολλά μέρη του που θα θαυμάσετε. Οι φωνητικές εναλλαγές ανάμεσα σε καθαρά και “βρώμικα” φωνητικά ήταν κάτι που ξεχώρισα. Δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορούσαν να τα αποδώσουν live, αλλά η θεατρικότητα των κομματιών είναι που κέρδισε το ενδιαφέρον μου… Open your mind και απολαύστε μία διαφορετική εκδοχή της μουσικής (κρατήστε κανένα φως ανοιχτό).
8.5/10
Ντένια Παλαιολόγου
