Αλήτικο μοντέρνο rock που προσωπικά μου αρέσει πολύ. Μέσα σε λίγες λέξεις σας περιέγραψα το τι παίζουν οι Lansdowne. Αν βγάζεται φλύκταινες με σχήματα όπως οι Nickelback, Creed κλπ, σταματά να διαβάζεται εδώ. Αν όχι, προχωράτε.
Οι Lansdowne έχουν αρκετά χρόνια στην πλάτη τους με έτος ίδρυσης το 2006. Μπορεί να έχουν κυκλοφορήσει μόλις άλλο ένα πλήρες άλμπουμ, το “Blue Collar Revolver” το 2011, είναι όμως τρομερά δραστήριοι κατά τα άλλα. Έχουν περιοδεύσει πάρα πολύ, ακόμα και στο Αφγανιστάν έχουν πάει για τα στρατεύματα (σ.σ.: freedom intensifies…) ενώ τα singles έχουν γράψει πάνω από εκατό εκατομμύρια streams. Φυσικά αυτά δεν λένε και πολλά, οπότε πάμε στην μουσική.
Καλοπαιγμένο, σκληρό, κιθαριστικό είναι το rock του συγκροτήματος. Άκρως εμπορικό και πιασιάρικο όσο δεν πάει. Στα σαράντα ένα του λεπτά το “Medicine” μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις με τις δυνατές συνθέσεις του. οι μεσαίες ταχύτητες έχουν τη μερίδα του λέοντος ενώ δεν λείπουν και κάποια, λίγα, ηλεκτρονικά στοιχεία. Η φωνή του Jon Ricci έχει την απαραίτητη βραχνάδα αλλά είναι σε γενικές γραμμές μια ασφαλή επιλογή.
Δύσκολα ξεχωρίζω κομμάτια εδώ μιας και έχει γίνει μια πραγματικά πολύ καλή δουλειά και κάθε σύνθεση έχει και κάτι να μας πει αλλά αν πρέπει να αναφέρω δύο τρία τότε σίγουρα περιλαμβάνω το ομώνυμο, το “Halo” και το “Savage”, που αν δεν κάνω και λάθος είναι και singles, αλλά επαναλαμβάνω ότι δύσκολα κάποια σύνθεση μπορεί να χαρακτηριστεί ως filler σε αυτό το άλμπουμ.
Σε εποχές που το hard rock συχνά πυκνά είναι αρκετά generic και ανάλατο βρήκα το “Medicine” μια πολύ ζεστή και ευχάριστη δουλειά. Οι φίλοι του Αμερικάνικου ήχου είμαι σίγουρος πως θα το εκτιμήσουν πραγματικά. Μιλάμε για μια δουλειά που πραγματικά αξίζει την προσοχή του ακροατή, μια δουλειά που πιστεύω ότι θα ικανοποιήσει τους οπαδούς του χώρου στο έπακρο!
8/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
