Legion Of The Damned – Ravenous Plague (Napalm)

Τρία χρόνια δισκογραφικής αποχής φαντάζουν πάρα πολλά για μία μπάντα που από album σε album σε πορώνει όλο και περισσότερο. Η αλήθεια είναι πως η πορεία των Legion Of The Damned την περασμένη πενταετία (ίσως και παραπάνω) μοιάζει με ορειβάτη που ανεβαίνει το Everest. Όλο και σε μεγαλύτερο ύψος. Το νέο, έκτο κατά σειρά “Ravenous Plague” θα μπορούσε να θεωρηθεί ως φυσικό επακόλουθο της δημιουργικής και εμπορικής επιτυχίας που σημειώθηκε με το “Descent Into Chaos” το 2011. Οι ταχύτητες και τα blastbeasts που έχουν καθιερώσει τους Ολλανδούς thrash/death metallers στο χώρο είναι και πάλι εδώ για να σου προσφέρουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα από επιθετικής απόψεως στις συνθέσεις. Αυτή τη φορά πάντως, θα έλεγα πως υπάρχει μία συνειδητή προτίμηση προς πιο thrashy κατευθύνσεις και όχι τόσο death, με το ζουμί να εντοπίζεται (όπως υφίσταται συνήθως) στο συνδυασμό ανάμεσα σε Γερμανία και Αμερική. Για ακόμα μία φορά ο Maurice Swinkels, πότε ως ένας πιο μοντέρνος Tom Angelripper και πότε ως ανεξάρτητος ερμηνευτής, κατακρεουργεί ευστόχως την αγγλική προφορά στους οργισμένους και full πολεμόκαυλους στίχους της μπάντας, ενώ και από πλευράς κομματιών τα πράγματα είναι ιδιαίτερα ανθηρά. Αφήνοντας στην άκρη τα “Mountain Wolves Under A Crescent Moon” και “Doom Priest” (εξαιρετικός πειραματισμός πάνω σε πιο mid-tempo ρυθμούς μαζί με το “Summon All Hate”) που κοντοστέκονται περήφανα ως δύο πολύ καλά singles, το “Ravenous Plague” διαθέτει πληθώρα άψογων στιγμών, όπως άλλωστε και οι περισσότερες Legion Of The Damned κυκλοφορίες. Είναι το ισοπεδωτικό “Howling For Armageddon” που ξεκινάει και το πανηγύρι, είναι το Slayer-ίστικο πακετάκι “Morbid Death” και “Bury Me In A Nameless Grave”, είναι πολλά πράγματα. Μπορεί η απουσία του Peter Tagtgren πίσω από τις κονσόλες να μην τους δίνει τον ίδιο εμπορικό ήχο όπως έγινε στο προηγούμενο album, η επιστροφή όμως στον παλιό τους γνώριμο Andy Classen διατηρεί την ποιότητα σε υψηλά επίπεδα χωρίς να μειώνει τη δημοτικότητα της μπάντας. Όλα αυτά τα οποία βλέπουμε καθημερινά να γίνονται στην τηλεόραση αποδεικνύουν πως η Μέρα της Κρίσεως πλησιάζει. Και οι Legion Of The Damned θα είναι εκεί για να τραγουδάνε την ώρα που θα μας παίρνει ο Διάολος! Από τους δίσκους της χρονιάς δίχως δεύτερη σκέψη! Όλα καλά, όλα ωραία, αλλά δε μπορώ να μην το πω. Το εξώφυλλο μου θυμίζει επικίνδυνα εκείνο του “Sounds Of A Playground Fading” από In Flames.
9/10
Χάρης Μπελαδάκης
[email protected]