Οι Leprous επέστρεψαν με έναν δίσκο που κουβαλάει το φορτίο της επιτυχίας του “The Congregation”. Είναι βαρύ φορτίο; Μπορεί το σχήμα να το σηκώσει; Θα μάθετε στο επόμενο επεισόδιο του Dragonba… εεε συγνώμη ξεχάστηκα.
Οι Leprous λοιπόν είναι ένα από αυτά τα σχήματα που ενώ δεν είναι αμιγώς metal έχουν μεγάλη πέραση στο κοινό της αγαπημένης μας μουσικής. Λογικό μιας και μέχρι και σήμερα βγάζουν πραγματικά καλούς δίσκους. Μπορεί αρκετός κόσμος (και εγώ) να θεωρούν ως κορυφή τους το “Bilateral” αλλά αυτό δεν κάνει τις υπόλοιπες κυκλοφορίες τους αδύναμες.
Στο “Malina” λοιπόν το σχήμα ακούγεται ακόμα πιο οδηγούμενο από τα φωνητικά και τα πλήκτρα. Οι τόνοι έχουν πέσει αρκετά. Ο δίσκος ανοίγει με το πειραματικό αλλά πραγματικά αδύναμο “Bonneville” και να ακολουθεί το πιο καλό “Stuck” αλλά πρέπει κάποιος να φτάσει στο τρίτο κομμάτι “From The Flame” για να νιώσει πιο κοντά στα γνωστά χωράφια του σχήματος.
Από εκεί και πέρα υπάρχουν καλές και… όχι και τόσο καλές στιγμές. Σαν σύνολο ο δίσκος με κούρασε. Σίγουρα θέλει πολλά ακούσματα και απαιτεί την προσοχή του ακροατή (αυτό δεν είναι κάτι κακό). Όμως μου έδωσε την εντύπωση ότι περιέχει πολλές ιδέες που παρέμειναν… ιδέες. Αρκετά καλά σημεία αλλά πραγματικά μέχρι και σήμερα και μετά από αρκετές ακροάσεις δεν έχω βρει κάποιον καλό λόγο να τον επιλέξω για μια μελλοντική ακρόαση σε αντίθεση π.χ. με το “Congregation”.
Οι οπαδοί τους σίγουρα θα το απολαύσουν αλλά για έναν νέο ακροατή (μάλλον θα έπεσε από τον Άρη αν δεν τους έχει ακούσει ακόμα) καλό είναι να ξεκινήσει με κάποιον άλλο τους δίσκο.
6/10
Μιχάλης Νταλάκος
[email protected]
