Οι Level 10 είναι ένα (σχεδόν) super-group, που δημιουργήθηκε από τον μπασίστα Matt Sinner (Primal fear, Sinner, Silent Force) και τους τρελούς καλλιτέχνες της Frontier Records. Μαζέψανε λοιπόν την αφρόκρεμα μελωδικού, power metal και το αποτέλεσμα: LEVEL 10. Στα φωνητικά λοιπόν βρίσκουμε τον Russell Allen(Symphony X), τους κιθαρίστες Roland Grapow(ex-Helloween, Masterplan) και Alex Beyrodt(Silent Force, Primal Fear), πίσω από τα drums τον Randy Black(ex-Primal Fear) και στα πλήκτρα τον Alessandro Del Vecchio (Edge of Forever, Silent Force). Και σαν να μην έφταναν όλες αυτές οι ονοματάρες, έχουμε και guest μουσικούς όπως η Amanda Somerville, Magnus Karlsson, Carsten Schulz και Sander Gommans. Βλέποντας λοιπόν όλα αυτά τα αστέρια μαζεμένα, οι προσδοκίες χτυπάνε ταβάνι. Γενικά το στυλ είναι κάτι μεταξύ Primal Fear, Sinner και Allen-Lande. Τα φωνητικά του Allen να θυμίζουν στα πιο μελωδικά κομμάτια τον Joe Lynn Turner εποχής Rainbow. Τα κιθαριστικά μέρη είναι φυσικά απίστευτα και συγχωνεύουν το μελωδικό με το power. Και κάπου εδώ έρχεται το “Αλλά” : Δεδομένης της σύστασης του γκρουπ, θεωρητικά αυτός έπρεπε να είναι ο καλύτερος power metal δίσκος που έχει βγει ποτέ. Η πραγματικότητα είναι λίγο διαφορετική. Ναι είναι ένας καλός δίσκος, ναι έχει αρκετά ενδιαφέροντα κομμάτια και ναι είναι ευχάριστος, αλλά δεν έχει αυτό το κάτι που θα σε κολλήσει. Δεν θα έλεγα ότι υπάρχουν κομμάτια που θα τα ακούμε μετά από 10-20 χρόνια και θα χτυπιόμαστε. Δεν θα κολλήσει στο repeat, ούτε θα χρειαστεί ιδιαίτερη προσπάθεια για να προχωρήσεις στο επόμενο cd. Προσωπικά απογοητεύτηκα λιγάκι. Ίσως τελικά το να μαζεύεις παιχταράδες σε μία μπάντα δεν δουλεύει πάντα υπέρ. Better luck next time.
6,5/10
Λία Δαβράδου
