Οι Sainte Marie Des Loups (Η Αγία Μαρία των Λύκων στα ελληνικά) είναι μία black metal μπάντα από τη Γαλλία και αυτός είναι ο πρώτος τους full-length δίσκος και η δεύτερή τους κατά σειρά επίσημη κυκλοφορία μετά το split του 2018 με τίτλο “Torment Is Flesh” παρέα με τους Slavehouse, Krukh, Kostateni, Acathexis και Andeis.
Το album κινείται στο χώρο του black metal, του “true” black metal για την ακρίβεια, χωρίς ωστόσο να ηχούν τόσο υπόγα όπως άλλοι. Γενικά ο δίσκος είναι αρκετά επηρεασμένος από τη νορβηγική σχολή, με τη μπάντα βέβαια να φιλτράρει επιρροές και να μας δυσκολεύει να τις ξεχωρίσουμε, πράγμα που είναι αν μη τι άλλο θετικό καθώς, σε μια εποχή που έχουν παιχτεί σχεδόν τα πάντα, είναι καλό να βγαίνουν μπάντες που έχουν όρεξη και διάθεση να κάνουν κάτι καινοτόμο πατώντας πάνω στα αγαπημένα τους ακούσματα. Και μια τέτοια περίπτωση είναι αυτή των Γάλλων εδώ. Δεν είναι όμως όλα ρόδινα.
Ο δίσκος πάσχει από ένα μεγάλο θέμα. Και αυτό φυσικά είναι η παραγωγή του, η οποία, επαναλαμβάνω, δεν είναι και τραγική, αν κρίνουμε από κάτι σκουπίδια που έχει ξεράσει το είδος κατά καιρούς. Είναι όμως αρκετά κακή έτσι ώστε να μην είναι ο ακροατής σε θέση να καταλάβει τι γίνεται στο δίσκο, άρα να μη μπορεί να σχηματίσει εμπεριστατωμένη άποψη για τη μουσική και να μην μπορεί να καταλάβει αν εν τέλει του αρέσει ή όχι, γιατί πολύ απλά δεν είναι δυνατό να φτάσει αυτή στα αυτιά του.
Σίγουρα είναι καλό ένα album (και δη ακραίο) να έχει παλιομοδίτικη παραγωγή, γιατί αυτές βοηθάνε να φτιάξεις χαρακτήρα, όπως επίσης και να υπάρχει η βρωμιά στον ήχο. Άλλο όμως η βρωμιά που υπάρχει για να βγάλει ατμόσφαιρα και άλλο η επίτηδες κακή παραγωγή που δεν σε αφήνει να κατανοήσεις τη μουσική. Μουσικά (απ’ όσα κατάλαβα) φαίνονται να το έχουν. Με τέτοιες ανοησίες στις παραγωγές όμως, δε τους βλέπω να πηγαίνουν μακριά.
5.5/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
