AlbumsΚριτικές

Master/Dehuman – Decay Into Inferior Conditions [Split] (Xenokorp)

Οι Master είναι ένα παλιό underground και cult θα έλεγα συγκρότημα του death metal. Κατάγονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, σχηματίστηκαν το μακρινό 1983 και επτά χρόνια αργότερα κυκλοφόρησαν το πρώτο τους, ομώνυμο full length. Δε ξέρω αν είναι πρωτεργάτες του είδους, σίγουρα πάντως ανήκουν σε εκείνη την περίοδο που το death metal μόλις είχε αρχίσει να ακμάζει. Έχουν και αυτοί τη δική τους ιστορία, έχοντας κυκλοφορήσει σύνολο δεκατρείς ολοκληρωμένους δίσκους. Η φιλία τους με τους νεοφερμένους από το 2012 Βέλγους Dehuman, αλλά και το πάθος τους για τη μουσική, ο αλληλοσεβασμός και η υποστήριξη, τους οδήγησε στην κυκλοφορία αυτού εδώ του split με live εκτελέσεις από την κοινή τους ευρωπαϊκή περιοδεία. Όλο αυτό ξεκίνησε πίσω στο 2012 όταν οι Βέλγοι μοιράστηκαν με τους Master τη σκηνή σε όλη την Ευρώπη, την περίοδο που κυκλοφορούσαν το ντεμπούτο τους “Black Throne of All Creation”.

Στα μουσικά τώρα, το split ξεκινάει με τέσσερα κομμάτια των Master, από το set τους στο Lepakkomies στο Ελσίνκι στη Φινλανδία στις 7 Οκτωβρίου του 2016. Κομμάτια που γιορτάζουν την 35χρονη πορεία του σχήματος, μαζί με το ομώνυμο από τον πρώτο δίσκο, ποιοτικό και πάντα άγριο death metal, το All Weve Become” (“Four More Years of Terror”) (2005) που έχει καλή δομή, ωραία riffs και περισσότερη ένταση και νεύρο, το Slaves To Societyαπό τον ομότιτλο δίσκο του 2007, αλλά και το Subdue The Politician το οποίο το ακούμε δεύτερο, από το τελευταίο τους πόνημα An Epiphany Of Hate” (2016). Αρκετά καλό και κάπως πιο γρήγορο κομμάτι. Αυτό που με ξίνισε είναι δύο πράγματα, πρώτον και κυριότερο, ο τραγουδιστής/μπασίστας Paul Speckmann. Στην παρουσίαση των κομματιών, όταν λέει τους τίτλους και όταν μιλάει λίγο στο κοινό, είναι σαν να βαριέται, δε βγάζει καθόλου ένταση, δύναμη, άσε που είναι λες και μιλάει μέσα από το δωμάτιο του σπιτιού του, όπως και οι υπόλοιποι. Λες και έχει βάλει ένα μικρόφωνο εκεί ξέρω ’γω. Το δεύτερο είναι η παραγωγή, η οποία πολύ πιθανόν να ευθύνεται και για το παραπάνω. Κυρίως στα δύο πρώτα κομμάτια οι κιθάρες δεν ακούγονται τόσο καθαρά, ή τουλάχιστον όσο εγώ θα ήθελα και μου φάνηκε ότι ακούγονται κάποια πράγματα, σαν συζητήσεις, που δε θα έπρεπε να ακούγονται! Ok, ίσως και να θέλανε αυτό το αποτέλεσμα στην παραγωγή, αγγίζοντας αυτή την cult αισθητική. Γενικά όμως, πόσο πιο cult πια και πόσο πιο underground. Όλα τα παραπάνω με κούρασαν σε ενοχλητικό σημείο. Λες και με το ζόρι μίλαγε στο live του ο τυπάς.

Από την άλλη οι Dehuman, μοιάζουν σαν μία μπάντα που θέλει να τιμήσει όσο καλύτερα μπορεί το death metal. Εδώ παρουσιάζονται δύο τραγούδια και από τους δύο δίσκους που έχουν κυκλοφορήσει. Το ένα είναι το Sepulcher of Malevolence, που τα solo του λογικότατα μου θύμισαν Death. Τα έσπασε. Ανοίγει τον περσινό τους δίσκο “Graveyard of Eden” και το άλλο είναι το “Apocalypse and Perdition” που ξεκινά το πρώτο τους άλμπουμ “Black Throne of All Creation”. Χαοτικό, με παρανοϊκά solo, θυμίζοντας πάρα πολύ Bolt Thrower. Εύκολα το καλύτερο που βρήκα σε αυτή την κυκλοφορία! Στην αρχή επίσης, έχουμε το καινούριο Morbid Sun με το οποίο ξεκινάνε το split και μας το συστήνουν. Χαμός, αλλά και μελωδία γενικότερα. Ενώ σαν άκουσμα μου φάνηκε αρκετά τυπικό στο είδος του, με προφανείς μπόλικες επιρροές κατά βάση από Morbid Angel, αλλά και από Napalm Death, Carcass δευτερευόντως, μπορώ να πω ότι τους βρήκα αρκετά πιο δυνατούς από τους Master και ότι εν τέλει με κέρδισαν. Και σίγουρα με πάθος και περίσσια προσπάθεια. Για αυτό ακι συνέβαλαν στην τελική βαθμολογία που ανέβηκε καθώς τους άκουγα! Και τα τρία αυτά κομμάτια, είναι επανηχογραφημένα και με επιπλέον συνεισφορά από τον πρώην κιθαρίστα των Vibrion, Lou-Indigo Caspar. Αυτά και με τους Dehuman, αξίζει να σημειωθεί ότι βρήκα πάρα πολύ καλές κριτικές για το “Graveyard of Eden”, για όσους θέλουν να ψαχτούν επιπλέον. Αξίζουν, είμαι σίγουρος.

Συνολικά, μία κυκλοφορία κατά βάση για τους diehard οπαδούς του extreme ήχου και τους death-άδες φυσικά, για αυτούς που μαζέυουν πολύ πράγμα από το είδος. Για αυτούς που τα ακούνε όλα και ενημερώνονται από όλα τα είδη, θα συνιστούσα κυρίως τους Dehuman γιατί είναι χαρακτηριστικό και πολύ καλό το δείγμα σε αυτό το split. Αν πάντως θέλετε να ψάξετε τους Master, καλύτερο θα ήταν να ανατρέξετε πίσω, π.χ. στο πρώτο τους, ομώνυμο άλμπουμ. Αν δεν είσαι καθόλου fan του είδους, μην ασχοληθείς καν.

6/10
Πέτρος Μυστικός
[email protected]

Greekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X