Η πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με τον Μπάμπη και την μουσική του, ήταν όταν το περιοδικό ξεκινούσε και τότε έπεσε στα χέρια μου τo “Imaginary Force” (2004). Η εισαγωγή βέβαια είχε γίνει με το “I Am Jesus” των Nightfall των οποίων αποτελούσε μέλος τότε. Το “Prognosis & Synopsis” αποτελεί την πέμπτη ολοκληρωμένη προσωπική δουλειά του πολυταλαντούχου μουσικού μεν, ανήσυχου πνεύματος δε και διάδοχο του προ πενταετίας δίσκου, “Rest In Keys”, δίσκος ο οποίος κυκλοφορεί δια μέσω της εταιρίας του μουσικού, της Symmetric Records, σε digital download, CD & μέσω της καινοτόμου ψηφιακής πλατφόρμας που δημιούργησε ο ίδιος, της Icon-Disc. Πάμε να δούμε λοιπόν με τι έχουμε να κάνουμε.
Στον νέο λοιπόν δημιούργημα του, ο Bob Katsionis έρχεται να εξεπλήξει τους οπαδούς του, εγκλωβίζοντας τους στην δίνη των συνθέσεων του από το πρώτο έως και το τελευταίο δευτερόλεπτο του δίσκου.
Το άλμπουμ ξεκινά με το “Prognosis”, ένα ιδανικό intro δίσκου όπως μας έχει συνηθίσει ο Bob, το οποίο σε εμένα προσωπικά έφερε στο μυαλό συνθέσεις από το προ δεκαετίας εξαιρετικό άλμπουμ του (και τρίτο συνολικά) “Noemon”. Ακολουθεί το “Secret Of The Nomads” στο οποίο μπορεί κανείς να διακρίνει τις φοβερές κιθάρες, το δυνατό drumming ενώ διάχυτη είναι μια πιο proggy Dream Theater αισθητική, με τις μελωδίες που ακούει κανείς μέσα σε αυτό να σε συνεπαίρνουν.
Στο “Tomorrow Starts Today” νιώθω και πάλι ότι το πνεύμα του “Noemon” είναι και πάλι εδώ. Μελωδίες γεμάτες νοσταλγία, κλασσικές “Κατσιωνέικες”, με υπερσολάρα στα πλήκτρα, η οποία διανθίζετε σε δισολία κιθάρας και πλήκτρων. Στο “Dark Matter” νέοι ορίζοντες ξανοίγονται μπροστά μας με τούτη εδώ την σύνθεση. Η πρώτη “σινεματική” προσπάθεια του Μπάμπη στρέφεται με απόλυτη επιτυχία. Θα μπορούσε κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί σε οποιαδήποτε υψηλή εκδήλωση ως εναρκτήριο κομμάτι.
Με το “Asymmetric Parallels” “ψαρώνω” άσχημα! Το εν λόγω κομμάτι είναι κάτι ανάμεσα σε “Imaginary Force” & “Rest In Keys”. Φοβερά κιθαριστικά solos και μελωδίες που μαζί με την σολάρα στα πλήκτρα στα μισά του κομματιού σε κάνουν να ψάχνεσαι! Για την συνέχεια το “Aegean Sunset”. Ωραίες, ευκολομνημόνευτες μελωδίες, οι οποίες θα μπορούσαν να φλερτάρουν ανάμεσα στο “Turn Of My Century” αλλά και την περίοδο του “Long Lost Pride” των Imaginery, project του Bob.
“Σινεματική” προσπάθεια #2 με το “The Messenger”. Εδώ το μόνο που θα μπορούσα να πω είναι πως ο Jean Michel Jarre θα μπορούσε να είναι περήφανος για την σύνθεση αυτή. Θα μπορούσα να γίνω και λίγο ασεβής ως προς το πρόσωπο του, λέγοντας πως μπορεί να την ζήλευε και λίγο. Δυο συνθέσεις πριν το τέλος, κάνει την εμφάνιση του το “Cold Embrace”, το οποίο θα μπορούσε να θεωρηθεί ως αδερφάκι του “The Nightrager” από το “Noemon” ενώ τα “σινεματικά” στοιχεία σε συνδυασμό με κάποιες επιρροές τύπου Derek Sherinian, κάνουν το αποτέλεσμα ασυναγώνιστο!
Λίγο πριν το τέλος, το βαλς του “Amnesia” σε ταξιδεύει και αφήνει το μυαλό σου να χάνετε σε σκέψεις και μνήμες του παρελθόντος. Είναι αναμφισβήτητα ένα κομμάτι που σε βοηθά να χαλαρώσεις. Το “Synopsis”από την άλλη είναι το απόλυτο κλείσιμο για έναν σαφώς πετυχημένο δίσκο, που δεν σε κάνει λεπτό να βαρεθείς, φέροντας μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στα “Noemon” & “Rest In Keys”.
Τα εύσημα πρέπει να δοθούν για ακόμα μια φορά στον Aurélien Police για το εκπληκτικό εξώφυλλο. Η χημεία μουσικής και εικόνας είναι εκπληκτική. Σε αυτό συντέλεσε βέβαια και το αρτιότατο παίξιμο του Βαγγέλη Μωραΐτη στα τύμπανα αλλά και η πολύ καλή παραγωγή του Μπάμπη. Με συνοπτικές διαδικασίες παρακαλώ πατήστε εδώ και κάντε δώρο στον εαυτό σας!
9.5/10
Νίκος Σιγλίδης
[email protected]
