AlbumsΚριτικές

Nightland – The Great Nothing (Scarlet)

Οι Ιταλοί Nightland επιστρέφουν με την νέα κυκλοφορία τους The Great Nothing, να ακολουθεί του Umbra Astra Luna του 2019. Το σχήμα έχει επιρροές από folk, death και μελωδικό death metal. Εμπλουτίζουν τα κομμάτια τους με την χρήση πλήκτρων και δεν διστάζουν να ελιχθούν μεταξύ διαφόρων ηχητικών φασμάτων, δημιουργώντας ένα αρκετά προσωπικό τους ύφος.

Η νέα κυκλοφορία, ξεκινάει με το The Conjunction Of Benetnash, αρκετά δυναμικά, «ψαρώνοντας» τον ακροατή. Το κομμάτι, αν και σχετικά τίμιο και ωραίο στο άκουσμα, θεωρώ πως δεν αποτελεί ιδανικό για την εισαγωγή, κάτι το οποίο σίγουρα δεν θα έλεγα αν διατηρούσε το ύφος με το οποίο ξεκίνησε. Ακολουθώντας, το For Once My Name, χωρίς να είναι ένα τεχνικό ή πολύ ιδιαίτερο, παραμένει απολύτως ευχάριστο. Το σόλο είναι λιτό και απέριττο με μία, τοποθετημένη επίτηδες και πολύ σωστά, «λάθος» νότα, να τραβάει την προσοχή και να «ξυπνάει» τον ακροατή.  Η μπάντα σκόπευσε ξεκάθαρα στο να δημιουργήσει ατμόσφαιρα και το κατάφερε.

Με το Shade Of A Lowering Star, ξεκινάει μια δεκάλεπτη σύνθεση, με πολλές αλλαγές στο ύφος και στη δομή. Παρά τις αλλαγές και τα ποικίλα τμήματα του κομματιού, το ύφος και τα συναισθήματα που προκαλεί, παραμένουν σταθερά, με πολύ καλό τρόπο. Το γεγονός ότι το σχήμα δύναται να συνθέτει μέσα στα όρια που έχει ορίσει και το ύφος που έχει χτίσει χωρίς να καταφεύγει σε υπερβολές ή και ιδιαίτερες επαναλήψεις, δείχνει το επίπεδο αυτογνωσίας και μουσικής αντίληψης των μελών που το απαρτίζουν. Το Further, αν και δεν  με εντυπωσίασε ιδιαίτερα, έπειτα από τα δύο προηγούμενα παραμένει πιστό στο ύφος της μπάντας, με πολύ σωστά καθαρά και βρώμικα φωνητικά και μετρημένη, χωρίς υπερβολές σύνθεση.

Έπειτα, ξεκινάει το ενδιαφέρον “101 Megaparasecs, μια instrumental σύνθεση. Το ενδιαφέρον είναι πως έπειτα από το συγκεκριμένο ξεκινάει το «τέλος» του δίσκου, αποτελούμενο από τρία ομότιτλα του δίσκου κομμάτια, με τους κατά σειρά πρόσθετους τίτλους Of Seeking And Straying, The Reliever και Pursuers Of Absolution. Τα κομμάτια, όχι μόνο ξεκινούν επίτηδες από τον ίδιο τόνο αλλά αποτελούν ξεκάθαρα το ένα συνέχεια του άλλου. Αν και δεν μπορώ εντοπίσω κάτι να με χαλάει συγκεκριμένα, θα προτιμούσα, να είχε υπάρξει κάποια εντονότερη κλιμάκωση, μιας και το hype που δημιουργήθηκε ήταν αρκετό. Το τελευταίο «κεφάλαιο» του δίσκου, παρέμεινε πιστό στο ύφος της μπάντας, όμως, θα ήθελα να ακούσω κάτι το οποίο θα πήγαινε την όλη ακρόαση ένα βήμα παραπέρα.

Αν έπρεπε να επιλέξω ένα από τα τρία τελευταία για να προτείνω σε κάποιον, αυτό θα ήταν το Pursuers Of Absolution και, αν έπρεπε να επιλέξω το highlight του δίσκου, θα επέλεγα το For Once My Name. Η προσπάθεια του σχήματος με την συγκεκριμένη κυκλοφορία, με έπεισε πως υπάρχει προοπτική για πολύ ενδιαφέρουσες μελλοντικές δουλειές. Αν και δεν είμαι οπαδός του ατμοσφαιρικού folk/melodeath, το The Great Nothing, είναι σίγουρα ένας δίσκος που με έπεισε για την  προοπτική του είδους και σίγουρα θα τον πρότεινα σε κάθε οπαδό του.

5/10
Ηρακλής Χρύσανθος
[email protected]m

Greekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X