[Option A]
Στο τέταρτο full-length έφτασαν αισίως οι Αθηναίοι technical death metallers. Πρέπει να πω πως περίμενα με ανυπομονησία να ακούσω τι έχουν κάνει εδώ, μιας και τα εξαιρετικά προηγούμενα albums τους έχουν περάσει αρκετές φορές από το playlist μου.
Μουσικά λοιπόν η μπάντα δείχνει αρκετά εξελιγμένη, καθώς ναι μεν κινείται στο κλασσικό Suffocation-meets-Morbid Angel ύφος, αλλά την ίδια στιγμή η μουσική έχει εμπλουτιστεί με αρκετά άλλα «καλούδια» όπως για παράδειγμα κάποια πιο δυσαρμονικά και σκοτεινά μέρη εδώ και εκεί. Επίσης, το μπάσο παίζει πολύ ωραία και βιρτουόζικα μέσα στα τραγούδια θυμίζοντας τον Alex Webster (Cannibal Corpse) εποχής “The Bleeding”. Όλα αυτά φυσικά υπό το πρίσμα της μπάντας, η οποία θα έλεγα πως έχει ένα δικό της συνθετικό στυλ κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό.
Αυτό ωστόσο που πραγματικά με στεναχώρησε (ναι, όντως, άλλη λέξη δε βρίσκω) κατά την ακρόαση του (επαναλαμβάνω, συνθετικά super) “Chaos Revamped” είναι η παραγωγή του δίσκου η οποία ακούγεται εντελώς μα εντελώς επίπεδη και πλαστική. Και πλαστικός ήχος στο death metal σημαίνει ότι οι συνθέσεις δεν ακούγονται επικίνδυνες. Προφανώς αυτό δε σημαίνει ότι θέλουμε έναν ήχο μέσα από τετρακάναλα για να καυχιόμαστε μετά ότι είναι “true”, αυτά είναι χαζομάρες που δεν θα έπρεπε να έχουν σχέση στη μουσική μας. Την ίδια στιγμή όμως θα πρέπει να υπάρχει κάτι το ενδιάμεσο, μια χρυσή τομή που με λίγα λόγια σημαίνει διαυγής ήχος που δίνει ταυτόχρονα σε μια ακραία σύνθεση τον όγκο και τον τσαμπουκά που χρειάζεται.
Είναι πραγματικά κρίμα να έχεις ένα τόσο καλό μουσικό πακέτο το οποίο το εξελίσσεις από τότε που ξεκίνησες και να χάνεται η μπάλα στην παραγωγή. Και επαναλαμβάνω, είναι απαραίτητο να έχεις καλό ήχο στη μουσική σήμερα, καθώς η εποχή το επιβάλλει. Απλά αυτό πρέπει να γίνεται πάντα σύμφωνα με τα θέλω και τα πρέπει του κάθε είδους. Και καλώς ή κακώς όταν παίζεις death metal, που είναι εξ’ ορισμού μια μουσική που δεν ακολουθεί τα στερεότυπα, ο ήχος σου πρέπει να είναι ανάλογος. Κρίμα και ξανά κρίμα γιατί μιλάμε για μουσικάρα που χάνεται στη μετάφραση.
5/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
theoskats@yahoo.gr
[Option B]
Επιστροφή στα δισκογραφικά δρώμενα για τους βετεράνους Sickening Horror, οι οποίοι κοντεύουν εικοσαετία στη μουσική σκηνή. Πέντε χρόνια έχουν περάσει από το προηγούμενο album της μπάντας, το “Overflow”, με το συγκεκριμένο να είναι μόλις το τέταρτο full-length που κυκλοφορούν.
Το 2020 βρίσκει την μπάντα σαν power trio. Τα αδέρφια Γιώργος (κιθάρες, φωνητικά) και Βασίλης Αντιπάτης (τύμπανα) έχουν πλέον μαζί τους τον Ορέστη Ντόμη στο μπάσο και το αποτέλεσμα είναι ένα πάρα πολύ καλό album, με έναν…αστερίσκο όμως.
Το στυλ των Sickening Horror (αλήθεια, τι φοβερό όνομα) είναι technical death metal. Ευτυχώς όμως δεν ακολουθεί την ηλίθια μόδα που έχει εξαπλωθεί σαν μάστιγα τα τελευταία χρόνια και θέλει πολλές μπάντες παρόμοιου μουσικού ύφους να επιδίδονται σε μια άνευ προηγούμενου ανούσια τεχνική, κάτι σαν μια άτυπη κόντρα για το ποιος την έχει…μεγαλύτερη (την τεχνική ντε). Ευτυχώς, ξαναλέω, όχι. Η αθηναϊκή μπάντα είναι επηρεασμένη από το σωστό tech death metal και εστιάζει στο να δημιουργήσει συνθέσεις με αρχή, μέση και τέλος.
Στο “Chaos Revamped” θα βρούμε δέκα τραγούδια με συνολική διάρκεια τα σαράντα λεπτά. Το στυλ των παιδιών θυμίζει κορυφαία σχήματα στο χώρο, όπως οι Death και Suffocation. Αυτό σημαίνει φοβερά riffs, μετρημένη τεχνική χωρίς φλυαρία και περιττή επιδειξιομανία, ουσιαστικό drumming και μπάσο που κάνει τη διαφορά. Τα φωνητικά του Γιώργου είναι δολοφονικά όπως πρέπει και πέραν αυτού ακούγονται και κάποιες δυσοίωνες μελωδίες (που προσωπικά μου θύμισαν Slayer) και δυσαρμονικά μέρη, χωρίς όμως να σημαίνει ότι έχουν στραφεί πλήρως προς αυτή την κατεύθυνση.
Το μόνο θέμα εδώ είναι η παραγωγή. Δυστυχώς ακούγεται κάπως επίπεδη και πλαστική. Και δεν είναι ότι ανέλαβαν τίποτα ερασιτέχνες αυτό το κομμάτι, οπότε δεν ξέρω αν πραγματικά ήθελα να πετύχουν κάτι τέτοιο οι Sickening Horror ή αν δεν τους βγήκε όπως το υπολόγιζαν. Κρίμα, επειδή είναι ένα πάρα πολύ καλό album και χαντακώνεται από το συνολικό ηχητικό αποτέλεσμα.
Η χαμηλή βαθμολογία οφείλεται τόσο σε αυτό, όσο και στο ότι το πακέτο που ήρθε για κριτική είχε λάθος γραμμένους τρεις(!) τίτλους τραγουδιών. Λάθος της μπάντας; Λάθος της εταιρείας; Δεν ξέρω, αλλά μόνο σαν προχειρότητα μπορώ να το εκλάβω.
6,5/10
Γιώργος Τερζάκης
geo.terzakis@gmail.com
