Αλλάζοντας ήπειρο και ακούγοντας ένα πιο ήρεμο είδος μουσικής, το οποίο και αυτό με την σειρά του εντάσσεται στο ακραίο μουσικό ιδίωμα, η συγκεκριμένη δισκοκριτική αφορά μια doom metal κυκλοφορία. Από την Αμερική, οι Cosmic Reaper είναι μια τετραμελής stoner/doom metal μπάντα. Παίζουν με ένα αρκετά χαλαρωτικό αλλά και έντονα ενεργειακό ύφος. Σίγουρα μια κυκλοφορία που μπορεί να αξιοποιηθεί και να δώσει οτιδήποτε έχει να δώσει σε ένα αρκετά μακρινό οδοιπορικό ταξίδι. Αν και δεν είμαι σίγουρος πως αυτός είναι ο σκοπός τους, πάντως εδώ φαίνεται πιο ξεκάθαρα σε σύγκριση με το “II” των Mother Road.
Αν και σχηματίστηκαν το 2017, τα πρώτα σημάδια γραφής τους τα έχουμε το 2019 με το ντεμπούτο EP τους “Demon Dance”. Το δυναμικό τους αποτελείται από τους Garret Garlington στο μπάσο, Jeremy Grobsmith (Worry) στα τύμπανα, Dillion Prentice στις κιθάρες, ενώ στις δεύτερες κιθάρες και στα φωνητικά βρίσκεται ο Thad Collis. Ο λόγος, λοιπόν, για το πρώτο τους full-length album το ομώνυμο “Cosmic Reaper”. Εκ πρώτης ακροάσεως, μπορώ να σας πω πως και εδώ στην Ελλάδα έχουμε αρκετές τέτοιες μπάντες με αρκετά παρόμοιο ήχο. Είτε 1000mods, είτε Nightstalker ή ακόμα και Planet Zeus, δεν θα συναντήσετε τρομερές αλλαγές τόσο στα μεταξύ τους συγκροτήματα, όσο και σε αυτή την κυκλοφορία.
Σε καμία περίπτωση δεν εννοώ πως είναι κάτι κακό ακουστικά. Ωστόσο, πιστεύω πως είναι κάτι το οποίο υπάρχει σε αρκετά μεγάλο κορεσμό. Θα αποτελούσαν, όμως, μια αρκετά καλή προσθήκη στην playlist σας, σίγουρα μετά το “Gardenia” των Kyuss. Από την άλλη, δεν σας κρύβω πως έχει και τα στοιχεία και από τα δυο είδη. Έχει το κλασσικό shoegaze εφέ, αν δεν κάνω λάθος, στις κιθάρες. Επιπλέον, έχει αρκετές στιγμές που με υπνώτισαν και άλλες που ήταν αρκετά groovy με ωραία ενεργειακή ατμόσφαιρα και κιθαριστικά solos, που εύκολα ταίριαζαν σε μια jazz ή country κυκλοφορία. Πάντως θα ήθελα να ακούσω κάτι αρκετά διαφορετικό, από άποψη δημιουργικότητας.
6,5/10
Γιώργος Χατζηϊωαννίδης
[email protected]
