Το EP των τεξανών Stabbing αποτελεί πολύ καλό ακουστικό δείγμα του τι εστί slam. Από τις υψηλές ταχύτητες, τις chuggy κιθάρες και τα χαρακτηριστικά φωνητικά, φαίνεται πως η μπάντα, είναι εξοικειωμένη με το είδος. Δυστυχώς όμως, όσο σωστά εκτελεσμένο κι αν είναι το EP, όσον αφορά το είδος που εκπροσωπεί δεν κατάφερε να με πείσει πως το σχήμα έχει να προσφέρει κάποια καινοτόμα ιδέα σε αυτό.
Ξεκινώντας την ακρόαση με το “Splatter”, το εισαγωγικό του EP, έχει ήδη πάρει κανείς μια πολύ καλή ιδέα του πώς θα συνεχίσουν και τα υπόλοιπα τρία. Στο συγκεκριμένο χρησιμοποιούνται κλασικές slam τεχνικές και ακολουθεί, καθ’ όλη τη διάρκειά του, την ίδια μονότονη πορεία. Έχοντας ήδη ξεκινήσει να ξέρω τι να περιμένω από τα υπόλοιπα, ξεκινάει το ομότιτλο του δίσκου. Αν και άκουσα μία προσπάθεια από μεριάς της μπάντας να το κάνει να ξεχωρίσει, ακόμα δεν έχω ακούσει κάτι που να με έχει εντυπωσιάσει.
Αυτό, θα αλλάξει κατά κάποιο βαθμό με το τρίτο κατά σειρά “Excrement Sarcophagus”. Εκεί, μπορώ να πω με σχετική σιγουριά πως άκουσα τις περισσότερες τεχνικές και αλλαγές, συγκριτικά με τα υπόλοιπα. Αν και δεν μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, θεωρώ πως ήταν το πιο δυναμικό σημείο της κυκλοφορίας. Το κλείσιμο του EP, «ανατέθηκε» στο “Gutted By The Beast”. Όχι και η καλύτερη επιλογή, αν με ρωτούσε κανείς καθώς ήταν ίσως, το πιο μουντό από όλα τα υπόλοιπα. Αν έκλειναν με το “Excrement Sarcophagus”, υπάρχει περίπτωση να άφηναν καλύτερη εντύπωση για το συνολικό έργο.
Κλείνοντας, θεωρώ πως το “Ravenous Psychotic Onslaught”, είναι μία κυκλοφορία που, ένας τακτικός ακροατής του είδους, θα μπορούσε να ακούσει. Η μουσική, παραμένει όμως, στατική καθ’ όλη τη διάρκεια και αδυνατεί να προσφέρει κάτι σε κάποιον που ψάχνει κάτι φρέσκο στην slam σκηνή. Αν και διάβασα αρκετά καλά σχόλια για την συγκεκριμένη κυκλοφορία, δεν βρήκα κάτι το εντυπωσιακό. Αν και ελπίζω να μην μου έχει ξεφύγει κάτι όσον αφορά την ποιότητά της, θα χαρακτηρίσω το “Ravenous Psychotic Onslaught” ως μία σχετικά αδιάφορη slam κυκλοφορία.
2/10
Ηρακλής Χρύσανθος
[email protected]m
