[Option A]
Έφτασε λοιπόν η ώρα για ακόμα μια φορά κουρασμένε μου ταξιδευτή, να τολμήσεις να αφεθείς στη μουσική όαση των Myrath. Άφησε λοιπόν αυτούς τους ούριους άνεμους που φυσούν να σε μεταφέρουν. Επέτρεψε σε αυτές τις δυναμικές συνθέσεις να σου προκαλέσουν συναισθήματα ελπίδας και χαράς. Άφησε κάθε νότα του ηχογραφήματος αυτού να σου προξενήσει μια θαυμάσια έκπληξη.
Στα λέω όλα αυτά γιατί το “Shehili” ως κυκλοφορία είναι αυτό που κοιτάει ισάξια στα μάτια το έπος “Tales Of The Sands”, αφήνοντας πίσω το αδιάφορο, για τα δικά μου γούστα, “Legacy / ميراث”. Άλλωστε οι Myrath δίνουν στους οπαδούς τους μόνο ποιότητα, συναίσθημα και ένα γευστικό, Αραβικό, οριεντάλ καρύκευμα. Τεράστιες μελωδίες παίρνουν και δίνουν συνεχώς στο σκηνικό που σε οδηγούν οι Τυνήσιοι metallers, υποστηριζόμενες από ένα εξαιρετικά δεμένο ρυθμικό section. Οι ενορχηστρώσεις του δίσκου δημιουργούν στο μυαλό του ακροατή επικές και μυστηριώδεις μελωδίες, συνδυάζονται άψογα με τα πιο heavy στοιχεία του δίσκου, γεγονός που κάνει κάθε τραγούδι να ακούγεται πλούσιο, φέροντας μια ξεχωριστή λάμψη. Βέβαια, αν δεν είχε γίνει άψογα η μίξη του δίσκου, δεν θα επέτρεπε σε τίποτα και σε κανένα μέρος να λάβει την εκτίμηση που του αρμόζει.
Το ευτύχημα για μια μπάντα σαν τους Myrath είναι πως κανένα κομμάτι στο “Shehili” δεν ακούγεται σαν κάποιο άλλο, κάνοντας τον δίσκο απλά συναρπαστικό! Άλλωστε ο δίσκος φέρει μια εξαιρετική μυσταγωγία που σε κάνει να χαθείς μέσα την δίνη που αποπνέει. Αν τώρα κάποιος δεν μπορεί να το αντιληφθεί αυτό, μάλλον δεν έχει ψυχή. Όλα αυτά όμως έχουν να κάνουν με αυτό το κράμα πραγματικά ταλαντούχων μουσικών που συντελούν ως μονάδες αλλά και ομαδικά. Αρχικά, ο Malek Ben Arbia με τα εξωφρενικά riffs του σε κομμάτια όπως τα “No Holding Back”, από κει σε σολιστικά μέρη όπως αυτό στο videoclip του “Dance”. Επιπλέον ο Zaher Zorgati με αυτό το τεράστιο εύρος και επίπεδο φωνής, κάθε φορά σου προκαλεί έκπληξη. Ακούστε απλά την ερμηνεία του στο “Lili Twil”, το πιο ιδιαίτερο κομμάτι του δίσκου και θα καταλάβετε τι εννοώ. Αν όμως κανείς δεν δει την τεράστια συμβολή του Elyes Bouchoucha στα πλήκτρα και τις ενορχηστρώσεις, ο οποίος ευθύνεται για το τι είναι πραγματικά οι Myrath, τότε μάλλον χαμένος είναι.
Άλλωστε, ο συνδυασμός των εξαιρετικά μελετημένων κομματιών και η εκτέλεση αυτών με “χειρουργική ακρίβεια” συντελούν ώστε να χαρακτηριστεί το “Shehili” ένα πραγματικό εξαιρετικό μουσικό έργο, το οποίο για εμένα ήδη φαντάζει στην πεντάδα για τα καλύτερα του τρέχοντος έτος. Απλά σας φωνάζει να το ανακαλύψετε.
9/10
Νίκος Σιγλίδης
nicklasinferno@gmail.com
————————————————————————————————–
[Option B]
Τους ανακάλυψα πριν λίγους μήνες με το καταπληκτικό “Legacy”. Η εξερεύνησή μου μετά με πήγε στο υπέροχο “Tales Of The Sands”. Δεν ήθελε και πολύ να ακολουθήσουν τα “Desert Call” και “Hope” και για όσους δεν ξέρουν τη δισκογραφία των Myrath, μόλις την παρέθεσα ανάποδα σε σχέση με τη σειρά που κυκλοφόρησαν. Έτσι απλά έγιναν ένα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα την τελευταία περίοδο. Πραγματικά λοιπόν δεν περίμενα ούτε μία μέρα από τη στιγμή που βγήκε η πέμπτη full-length δουλειά τους για να την ακούσω. Έκτοτε, οι ακροάσεις είναι απανωτές και ασταμάτητες.
Οι Τυνήσιοι (σ.σ.: ναι, παντού υπάρξουν εξαιρετικά συγκροτήματα) συνεχίζουν στον ήχο που έχουν επιλέξει και είναι πλέον το σήμα κατατεθέν τους. Progressive metal γεμάτο με παραδοσιακή μουσική από τη χώρα τους, ένα μίγμα το οποίο κάνει αυτό που δημιουργούν ακόμα πιο συναρπαστικό. Ξέρω ότι πολλοί θα σκεφτούν ομοιότητες με τους Orphaned Land, αλλά πέρα από το προφανές κοινό σημείο, δεν πιστεύω ότι έχουν και τόση σχέση μεταξύ τους. Αυτούς που θα έβαζα για σημείο αναφοράς δεν είναι άλλοι από τους τεράστιους Symphony X. Σκέψου αυτούς με oriental μέρη και έχεις στο νου σου προς τα πού πάνε οι Myrath.
Η λογική του “Shehili” ακολουθεί αυτή των δύο προηγούμενων κυκλοφοριών. Δηλαδή κομμάτια με διάρκεια γύρω από τα τέσσερα λεπτά, αφού τις μακροσκελείς συνθέσεις τις εγκατέλειψαν μετά τα δύο πρώτα albums. Εδώ συναντάμε μόνο τραγουδάρες με τα πορωτικά riffs και solos του Malek Ben Arbia, τις υπέροχες ανατολίτικες μελωδίες από τα πλήκτρα του Elyes Bouchoucha και φυσικά τα χαρακτηριστικά φωνητικά του Zaher Zorgati, ο οποίος για μία ακόμη φορά κάνει καταπληκτική δουλειά με τις ερμηνείες του.
Ακούστε για παράδειγμα το instant hit “Dance” ή τα τρομερά “Wicked Dice”, “Monster In My Closet” (σ.σ.: τι ρεφρενάρα, τι στιχάρες), “No Holding Back”, “Lili Twil” και το ομώνυμο για να αναφέρω μόνο μερικά. Βασικά, τι λέω; Ακούστε το όλο και μετά δείτε λίγο τι υπερπαραγωγές κάνουν στα επίσημα videos που γυρίζουν τα οποία δείχνουν πόσο σοβαρά έχουν πάρει τη φάση. Είναι απείρως καλύτερα από αυτά που βγάζουν κολοσσοί του metal που ενώ έχουν τεράστια budgets στη διάθεσή τους βγάζουν τα ίδια και τα ίδια.
Τέλος, να πω ότι η παραγωγή είναι άψογη (στην οποία έχει βάλει το χέρι του και ο γνωστός και μη εξαιρετέος Jens Bogren), το εξώφυλλο είναι το καλύτερο που είχαν ποτέ και το ότι υπέγραψαν επιτέλους σε μία μεγάλη εταιρεία δείχνει ότι τα καλύτερα έρχονται γι’ αυτούς. Πραγματικά το αξίζουν και δείχνουν ότι παραμένουν σε τρομερή φόρμα με το “Shehili” το οποίο πάει καρφί για τα top της χρονιάς. Το αν είναι καλύτερο ή όχι από τους προκατόχους του, θα το δείξει ο χρόνος.
8.5/10
Γιώργος Τερζάκης
geo.terzakis@gmail.com
