Πολύ καλός ο δεύτερος δίσκος των Ιταλών Deathάδων Hateful, οι οποίοι παίζουν κλασσικό τεχνικό Death Metal (άντε και λίγο Grind) λίγο από όλα με κυριολεκτικά άπειρες επιρροές που το τελικό αποτέλεσμα ακούγεται σαν σούπα από Morbid Angel, Suffocation, Napalm Death, At the Gates, Malevolent Creation, Sinister και Hate Eternal… Της καραπουτανάρας δηλαδή! Το πολύ περίεργο αυτού του δίσκου και γενικά της μπάντας, είναι ότι σχεδόν όλες οι συνθέσεις είναι κάτω των 3 λεπτών και δεν υπάρχει κάποιο hook να πιαστείς από κάποιο κομμάτι καθώς οι συνθέσεις αρχίζουν και τελειώνουν χωρίς να υπάρχει καν ίχνος επανάληψης (ρεφραίν, κουπλέ, intro, outro, όλα έχουν κάνει φτερά…) οπότε είναι πολύ δύσκολο να σου μείνει κάτι πέρα από το ότι άκουσες κάτι ιδιαίτερα τεχνικά και αρμονικά δεμένο και ιδιαίτερα δυναμικό. Δίσκος για πολύ περιορισμένο κοινό λοιπόν και για άτομα που γουστάρουν να επενδύουν αρκετό χρόνο στις κυκλοφορίες που ακούνε. Δεν είναι δίσκος της μιας ακρόασης… ούτε καν των δύο ακροάσεων! Θέλει να κάτσεις και να δώσεις βάση σε κάθε κομμάτι πράγμα στο οποίο τελικά βοηθάει το ότι οι συνθέσεις είναι πολύ μικρές. Πάντως σε σχέση με τον προηγούμενο δίσκο της η μπάντα, η οποία υπάρχει από το 1997, έχει κάνει τεράστια πρόοδο σε όλους τους τομείς. Υπάρχουν μπόλικες κομματάρες εδώ μέσα με αγαπημένη μου το “A Despicable Harvest” αλλά η αλήθεια να λέγεται από το δεύτερο κομμάτι μέχρι και το instrumental “Stillbirth” ο δίσκος παίρνει φωτιά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα άλλα κομμάτια υστερούν ιδιαίτερα. Βασικότατο και μοναδικό μείον το όλο flat αίσθημα σε πολλά κομμάτια και το ότι τα κομμάτια πολύ δύσκολα σου μένουν. Τελικώς δίσκος από μια μπάντα με ιδιαίτερη μουσική προσέγγιση και με generic αλλά what-death-metal-is-all-about ήχο για ακροατές (προφανώς Death Metalάδες) που θέλουν να επενδύουν στους δίσκους που ακούνε και γουστάρουν τα ακούσματα τους να ξεφεύγουν εντελώς των οποιονδήποτε φορμών.
8/10
Γιώργος “Kelenmar” Βασιλειάδης
