Άλλη μια πολύ καλή δισκάρα για τους Νεοϋορκέζους Immolation οι οποίοι κάνουν το εννιά στα εννιά με σχεδόν τέλειες και άνω σούπερ δυνατές κυκλοφορίες. Για όσους δεν γνωρίζουν τον ήχο της μπάντας να πω ότι είναι από τους πρωτεργάτες του αμερικάνικου Death ήχου (ήδη από τα 80s σαν Rigor Mortis, όχι οι Τεξανοί Thrashers – άλλοι θεούληδες αυτοί) και κινούνται ηχητικά κοντά σε Incantation, πιο ρυθμικούς Morbid Angel και σε λιγότερο τεχνικούς Suffocation. Για όσους ασχολούνται με τη μπάντα να τονίσω ότι σχέση με το προηγούμενο της τρομερό δίσκο “Majesty and Decay”, ο οποίος αποτέλεσε ένα ηχητικό παραστράτημα για τα δεδομένα της πορείας της μπάντας, καθώς υιοθετήθηκε ένα πιο πομπώδες και ευθύ, λιγότερο groovy ύφος, συνθετικά η ποιότητα έχει πέσει ελάχιστα, και το όλο ύφος έχει επιστρέψει σε κλασσικούς πάλι Immolation. Περισσότερο ρυθμικός δίσκος, που όμως και πάλι βασίζεται αρκετά και πολύ επιτυχημένα σε μακροσκελή leads και καίρια τοποθετημένα μικρά solo της κιθάρας. Όλα είναι εκεί, αντρίκια φωνητικά, υπερηχητικό μπάσο και ντραμς και κιθάρες που θερίζουν. Επίσης οι συνθέσεις έχουν και πάλι αρκετά μεγάλη δόση σκότους και σαπίλας κάτι στο οποίο δεν είχε δοθεί τόση έμφαση στον προηγούμενο δίσκο τους. Από κομματάρες που ξεχωρίζουν εδώ μέσα υπάρχουν μπόλικες. Με τη μία τα πρώτα δύο που ανοίγουν το δίσκο είναι απίστευτα δυναμικά και πολύ εύστοχα κομμάτια ενώ τα “God Complex” και “Indoctrinate” παρόλο που ακούγονται λίγο πιο πειραματικά είναι και αυτά τρομερές κομματάρες. Επίσης πολύ ΠΟΛΥ καλό το τέρμα αντρίκιο “Serving Divinity” που κοιτάζει προς Φλόριντα μεριά. Το αγαπημένο μου κομμάτι εδώ μέσα είναι ίσως και το πιο περίεργο για Immolation αλλά πραγματικά πετυχαίνει το σκοπό του να εντυπωσιάσει και να δείξει ότι οι Immolation όταν αποφασίζουν να ξεφεύγουν από τις φόρμες τους, το κάνουν με τον καλύτερο τρόπο. Ο λόγος για το πολύ όμορφο “Great Sleep” όπου η μπάντα ακούγεται λες και πάει να παίξει Black Metal αρχικά και μετά… μετά μιλάμε για τρομερό έπος Death Metal κομμάτι το οποίο κοιτάει στα ίσα τη χρυσή εποχή των 90s. O δίσκος είναι εύκολα στην αφρόκρεμα του Death Metal για φέτος αν και μερικά απλώς καλά κομμάτια και λίγες ασύνδετες στιγμές του χαλάνε το μέσο όρο… Προτείνεται λοιπόν εύκολα στους λάτρεις του Death Metal σαν μία από τις κυκλοφορίες που επιβάλλεται να ακούσουν για φέτος.
8.5/10
Γιώργος “Kelenmar” Βασιλειάδης
