Οι Strydegor, οι οποίοι παίζουν melodic death metal, πήραν το όνομα τους από έναν πολεμιστή της σκανδιναβικής μυθολογίας ο οποίος είχε επιλεχθεί από τον Odin για να φυλάει το ποτό. Δημιουργήθηκαν το 2005 ως The Alphes πριν αλλάξουν στο σημερινό τους όνομα το 2007. Μαζί με το φετινό δίσκο έχουν κυκλοφορήσει τέσσερα full-lengths στο σύνολο.
Το ύφος της μπάντας κινείται σε κλασικά μονοπάτια, καθώς είναι επηρεασμένος από μπάντες όπως οι Insomnium, ενώ στα mid-tempo μέρη ακούμε φωνητικά και ιδέες που θυμίζουν κάτι από Amorphis. Σίγουρα δεν είναι και ό,τι πιο καινοτόμο σαν δουλειά, έχω ακούσει άπειρες δουλειές που είναι πολλά επίπεδα παραπάνω από αυτό το δίσκο. Όμως η εν λόγω κυκλοφορία μπορεί πολύ άνετα να λειτουργήσει ως ένα διάλειμμα από τις κλασικές μπάντες του είδους μιας και ακούγεται ευχάριστα παρόλο που πατάει πάνω σε κλασικές φόρμες.
Καμιά φορά είναι ωραίο να βγαίνουν και μπάντες οι οποίες αναπαράγουν το κλασικό, χωρίς να είναι αντιγραφή, δίνουν μια αίσθηση ότι οι κλασικοί ήχοι είναι και θα είναι παντού γύρω μας, όσο κι αν εξελιχθεί ένα μουσικό είδος. Και αυτό ακριβώς γίνεται εδώ επιτυχημένα. Ένιωσα βέβαια μια τάση να πάω να ακούσω το “Tales From The Thousand Lakes” αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό από το να με σταματήσει να ακούσω την προσπάθεια που έχουν κάνει οι Strydegor εδώ.
Βέβαια, καλά όλα αυτά, αλλά αν το συγκρότημα θέλει να ξεχωρίσει από το σωρό, πρέπει σιγά-σιγά να αρχίσει να εμπλουτίζει τις επιρροές του και με άλλα πράγματα προκειμένου να βρει ένα δικό του στυλ το οποίο είναι το βασικότερο όλων προκειμένου να προχωρήσουν μπροστά. Γιατί αν ρίξουμε μια ματιά σε όλες τις μεγάλες μπάντες, ο λόγος που έγιναν μεγάλες είναι ακριβώς επειδή κατάφεραν να φτιάξουν ένα δικό τους ήχο και μια δική τους μουσική ταυτότητα. Μέχρι στιγμής είναι καλοί στο να αντιγράφουν ωραία αγαπημένες μου μπάντες, πιστεύω ότι εάν το προσπαθήσουν μπορούν να κάνουν κάτι παραπάνω από αυτό.
7/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
