Χρυσή μετριότητα το νέο άλμπουμ των Lionville. Συγνώμη αν σας πήρα από τα μούτρα αλλά τουλάχιστον να σας προλάβω, αν σκοπεύετε να διαθέσετε χρόνο ανάγνωσης σε καλύτερα πράγματα. Βιάστηκαν μάλλον οι Ιταλοί με την νέα τους κυκλοφορία και αυτό φαίνεται σε όλα τα επίπεδα.
Δημιούργημα των αδερφών Stefano και Allesandro Lionneti, με τον δεύτερο να μην είναι πλέον στο σχήμα, ξεκίνησαν την πορεία τους το 2009. Πρώτη δουλειά κυκλοφόρησε το 2011 με μια κίνηση jack pot: να προσλάβουν τον πολύ καλό Lars Safsund (Work Of Art) στην φωνή. Προηγούμενη δουλειά τους ήταν το καλό “Magic Is Alive” πίσω στο 2020.
Το “So Close To Heaven” είναι ένα βήμα πιο κάτω από όπου και να το πιάσουμε. Οι συνθέσεις είναι μια από τα ίδια. Δεν θα ακούσετε εδώ τίποτε το πρωτότυπο πόσο μάλλον νεωτεριστικό. Υπάρχουν κάποιες καλές στιγμές αλλά μπορούν να σταθούν μόνο σαν ανεξάρτητα κομμάτια. Στο σύνολο το υλικό χωλαίνει. Ακόμα και ο Lars που έχει μια πολύ καλή φωνή κάπου ακούγεται διεκπεραιωτικός σε αυτό το άλμπουμ.
Σαν να μην έφτανε αυτό η παραγωγή δεν βοηθά καθόλου. Τα πλήκτρα είναι πολύ μπροστά για τα γούστα μου. Παίζουν νωρίς το χαρτί του ντουέτου με τον Robbie LeBlanc που όμως θάβει τον Lars στο τελικό αποτέλεσμα! Η διασκευή στο έπος του Richard Marx, το “Arrow Through My Heart”, δεν μου είπε και πολλά πράγματα.
Στο σύνολο του το “So Close To Heaven” θα μπορούσε να ήταν απομεινάρια από το “Magic Is Alive”. Δεν πείθει σαν καλογραμμένη δουλειά και με κάνει να αναρωτηθώ αν η Frontiers έβαλε το δαχτυλάκι της σε θέμα χρονικής πίεσης. Όπως και να έχει αν θέλετε να ασχοληθείτε με το σχήμα αυτό δεδομένα προτείνω το προηγούμενο άλμπουμ τους πάνω από αυτό.
6/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
