Μπορώ να τον κάνω εικόνα στο μυαλό μου. Άνετα. Να κάθεται στην μαύρη δερμάτινη καρέκλα του, αγκαλιά με έναν κάτασπρο χνουδωτό γάτο σαν άλλος Blofeld. Να σκέφτεται τι ακούμε και να γελάει σατανικά. Αναφέρομαι φυσικά στον αρχισυντάκτη μου και τα διαμάντια που στέλνει για κριτική. Όχι ότι φταίει βέβαια αποκλειστικά αυτός, πολλοί συνάδελφοι έχουν αναρωτηθεί με τι σκεπτικό προωθεί μια εταιρεία ακούσματα που δεν ταιριάζουν καθόλου σε ένα webzine για heavy μουσική.
Αχρείαστος πρόλογος τέλος, πάμε στο ζουμί της υπόθεσης. Οι Send Request κατάγονται από την Pennsylvania και δημιουργήθηκαν το 2013. Έχουν κυκλοφορήσει ένα EP (“Beyond The Ordinary”, 2014) και ένα full-length (“Make Your Move”, 2015) και τώρα μας έρχεται και το “Perspectives” λες και δεν έφταναν τα υπόλοιπα. Ανάλαφρο pop λοιπόν έχει το menu. Αρνούμαι να το αποκαλέσω pop/punk ή pop/rock, το δελτίο τύπου της εταιρείας μάλιστα το αναφέρει metal/rock/pop. Ναι. Όση σχέση έχει ο Τερλέγκας με το grindcore, άλλη τόση έχουν αυτά τα τυπάκια με το metal.
Μελωδίες με άρωμα τσιχλόφουσκας που χάνει τη γεύση στο πρώτο δάγκωμα, επιθετικότητα ισοδύναμη με μιας νεογέννητης γάτας και αστεία φωνητικά. Σα να μην έφτανε αυτό, πετάνε και μερικές κραυγές σε κάποια σημεία επειδή για κάποιο λόγο τα extreme φωνητικά είναι αρκετά cool στις μέρες μας και χρησιμοποιούνται από τον κάθε ταλαίπωρο για να κατευνάσει τα υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης του. Λευτεριά στα ακραία φωνητικά, επιτέλους. Δε λείπουν βέβαια και οι απαραίτητες μπαλάντες (μπλιαχ). Το μισό album έτσι είναι. Πρέπει να το παίξουν και ερωτιάρηδες. Μουσική ιδανική για να χορεύουν οι Αμερικάνοι στα prom nights και στα κολεγιακά parties πίνοντας κακής ποιότητας μπύρα από πλαστικά κόκκινα κυπελάκια.
Νομίζω ότι το πιάσατε το νόημα, είναι από εκείνα τα ακούσματα τα οποία ακούμε συνέχεια στις νεανικές ταινίες και σειρές της Αμερικής. Για τέτοιες περιπτώσεις είναι μια χαρά, αφού κουβαλάνε τα ίδια επίπεδα χαζομάρας και απλότητας ώστε να ταιριάζουν άψογα μεταξύ τους. Όχι όμως και για κάτι παραπάνω. Request denied (α χα, καλό ε;).
Υ.Γ.: Για να πω όμως και ένα καλό λόγο, το “If I Stay” που κλείνει το album είναι μια ωραία σύνθεση.
2/10
Γιώργος Τερζάκης
geo.terzakis@gmail.com
