Αυτή τη φορά η μπάντα που θα ασχοληθούμε, μας ταξιδεύει εντός ελλαδικού χώρου. Μας πάει να ακούσουμε τις βόρειες περιοχές της χώρας μας. Στη Μακεδονία και πιο συγκεκριμένα στην συμπρωτεύουσά μας, Θεσσαλονίκη. Εκεί είναι που ξεκίνησαν το παίξιμό τους οι Magnum Opus το 2017.
Η μπάντα απαρτίζεται από τους εξής συμπατριώτες μας. Πίσω από τα πλήκτρα και φωνητικά, ο Γιώργος Μαγαλιός. Στις ηλεκτρικές κιθάρες, ο Χάρης Ιγνατιάδης. Στο μπάσο έχουμε τον Γιάννη Παπαθαναήλ και τέλος στα τύμπανα τον Πάνο Παπαγεωργίου.
Η Βόρεια Ελλάδα φημίζεται για τους rockers και metal brothers. Από όσους είχα γνωρίσει κατά τη διάρκεια στρατιωτικών υποχρεώσεων, είχα βγάλει το συμπέρασμα ότι ποσοστιαία, ίσως να έχουν και περισσότερους λάτρεις του rock σε σχέση με Κεντρική και Νότια Ελλάδα. Το ότι χτυπούν ξανά με μια νέα μπάντα που παίζει progressive metal δεν με εκπλήσσει.
Το πρώτο τους EP ήρθε στα «χέρια» μας και βρισκόμαστε εδώ για να το αναλύσουμε. Ο τίτλος του “Tales And Parables”. Ή αλλιώς, ελληνιστί, παραμύθια και παραβολές. Για παραγωγή πρώτου EP είναι καλή. Υπάρχει ισορροπία σωστή σε όλα τα όργανα. Τα πλήκτρα χρειάζονται ένα μικρό χαμήλωμα και η ρυθμική κιθάρα λίγο ανέβασμα. Επίσης, ένας πιο φυσικός ήχος κρουστών θα έδινε περισσότερο χρώμα.
Να αναγνωρίσω πως πάντα είναι πιο εύκολο ο τραγουδιστής να είναι αφοσιωμένος στα φωνητικά. Ο Γιώργος έχει δύσκολο έργο, καθώς στις συναυλίες έχει και τα πλήκτρα. Δύσκολο μεν αλλά ακούγοντας το “Tales And Parables” και βλέποντας τη σύνθεση των τραγουδιών, το συγκρότημα χρειάζεται τραγουδιστή μεμονωμένο. Είναι κάτι ουσιώδες γιατί δίνει ελευθερία και κίνηση σ’ αυτόν που θα έχει συγκεντρωμένο το κοινό στο πρόσωπό του. Εδώ να προσθέσω πως μου δόθηκε η αίσθηση πως τα τέσσερα αυτά τραγούδια θα μπορούσαν να παιχτούν σε υψηλότερη κλίμακα. Θα προσέδιδε στην φωνή του τραγουδιστή περισσότερη ενέργεια και θα έδεναν καλύτερα τα κομμάτια μαζί του. Ένα ακόμη αρνητικό βρήκα στο ότι η ένταση της ρυθμικής κιθάρας, δεν ήταν αρκετά υψηλή.
Το EP περιέχει τέσσερα τραγούδια. Οι σολιστικές ικανότητες στα πλήκτρα και την κιθάρα δείχνουν βαθιά γνώση και τεχνική. Είναι το κορυφαίο σημείο τους. Υπέροχοι σ’ αυτόν τον τομέα. Για το μπάσο; Εξαίρετη παρουσία και τεχνική κατάρτιση. Πολύ όμορφες οι προτάσεις του η και έμπνευση στα ύψη. Ο drummer κάνει την παρουσίασή του παραπάνω από ικανοποιητικά. Ίσως σας λείψουν κάποιοι παραπάνω χρωματισμοί με τα χέρια. Το βασικέ εφέ που έχουν χρησιμοποιηθεί στα πλήκτρα είναι ένα τελευταίο μείον σε αυτό το EP. Ενώ το παίξιμο είναι φοβερό, το άκουσμα των πλήκτρων παραπέμπει σε ηχητική Deep Purple. Εκείνη την εποχή ήταν ίσως κάτι ταξιδιάρικο. Τώρα μοιάζει απλά να μην ανήκει στις συνθέσεις τους.
Πάντως, αν αγαπάτε το progressive metal πρόκειται για μια αρκετά καλή αρχή κατά τα φαινόμενα. Εύχομαι σ’ αυτούς τους ταλαντούχους νέους μουσικούς από τη Μακεδονία έναν πιο στιβαρό κορμό στη μουσική τους. Οι ικανότητες υπάρχουν και με το παραπάνω. Με έξυπνες ενέργειες και μεράκι, μπορούν να πάνε πολύ μπροστά.
6/10
Σπύρος Γρηγορίου
[email protected]
