Να λοιπόν που τα ξαδέρφια Terje Harøy και Christer Harøy ξανασυναντιόνται μουσικά για ακόμα μια φορά, από τότε που τους πρωτόμαθα όταν εν έτει 2012 είχαν κυκλοφορήσει το φανταστικό ντεμπούτο των Teodor Tuff, “Soliloquy”. Έπειτα άλλαξαν το όνομα τους σε Crossnail και τα ίχνη τους χάθηκαν. Ωστόσο, ο Christer Harøy είχε ήδη μια μακρά πορεία ως lead κιθαρίστας με τους θεούς Divided Multitude (σ.σ.: πόσο, μα πόσο έπος ήταν το τελευταίο “Faceless Aggresor”😉 ενώ ο Terje Harøy αμέσως μετά εντάχθηκε στους φανταστικούς Pyramaze (σ.σ.: ήδη είχε κλέψει τις εντυπώσεις από το “Disciples Οf Τhe Sun” που πρωτοκυκλοφόρησε μαζί τους μέχρι και το πιο πρόσφατο “Epitaph”). Οι Mantric Momentum είναι αυτοί που τους έφεραν κοντά και πάλι.
Στους Mantric Momentum λοιπόν ο ακροατής αναμένεται να κινηθεί στα μονοπάτια του μελωδικού heavy/power/progressive metal, γνώριμα αρκετά και για τα δύο ξαδέρφια. Για να σας το κάνω λίγο πιο «λιανά», πάρτε ένα μπλέντερ και βάλτε μέσα ολίγον τι από Pyramaze, Kamelot, Iced Earth, Labÿrinth, Circus Maximus και Divided Multitude. Το αποτέλεσμα είναι αυτό το συνονθύλευμα. Προσωπικά μιλώντας πάντα βρήκα τον δίσκο εξαιρετικό, με πολύ ωραίες συνθέσεις με τις “New Horizon”, “Course Of Fate”, “In The Heart Of The Broken” ενώ εντύπωση μου έκανε το “In The Eye Of The Hurricane” το οποίο είναι ψιλό rip-off από το “Falling To Pieces” των Firewind. Ε, τι να κάνουμε, συμβαίνουν και αυτά. Πολύ καλή είναι και η διασκευή πάνω στο “(I‘ll Never Be) Maria Magdalena” της Sandra, που υπάρχει στην κυκλοφορία ως bonus track.
Στο δίσκο να πούμε ότι συμμετέχει μια πληθώρα από μουσικούς όπως οι Frank Nordeng Røe (Dimension Act, Withem, Big City, Maraton), Truls Haugen (Circus Maximus) και Lawrence Dinamarca (Manticora, Carnal Forge, ex-Nightrage) στα τύμπανα, ο Magnus Karlsson (Primal Fear, The Ferrymen, Strabreaker) συνθέτοντας το intro “Tabula Rasa”, ο Ketil A Jensen στα πλήκτρα, ο Jimmy Hedlund (ex-Falconer) με κάποια κιθαριστικά solos και τέλος η Tina Gunnarsson (Hexed) στα φωνητικά.
Συνοψίζοντας, να πω πως έχει γίνει φανταστική δουλειά στο ηχητικό κομμάτι, αφού η παραγωγή είναι κρυστάλλινη και διαυγής, κάτι που βοηθά στο συνολικό αποτέλεσμα. Όσο για το εικαστικό κομμάτι, ο «δικός μας» Γιάννης Νάκος (Evergrey, Borealis, Oceans Of Slumber) έδωσε τον καλύτερο του εαυτό για ακόμα μια φορά.
Αν είστε λάτρης των προαναφερθέντων σχημάτων, τότε δεν χωράει αμφιβολία πως αυτό το άλμπουμ θα σας μαγνητίσει. Ευελπιστώ μονάχα να μην παραμείνει project και κάποια στιγμή να γίνει μια full μπάντα, χαρίζοντας μας την ευκαιρία να τους δούμε και επί σκηνής.
8/10
Νίκος Σιγλίδης
[email protected]
