Οι Pyramaze έφτασαν τα είκοσι χρόνια τους και κυκλοφορούν το εξαιρετικό “Epitaph”. Αποτελεί σίγουρα μια εξέλιξη στον ήχο τους και σίγουρα από τα καλύτερα άλμπουμ που μας έχει προσφέρει το συγκρότημα. Συνομιλήσαμε με τον πληκτρά Jonah Weingarten για να μάθουμε περισσότερα για το εξαιρετικό αυτό άλμπουμ, αλλά και για τη μπάντα.
Γεια σου Jonah. Πρώτα θα ήθελα να σας καλωσορίσω στο περιοδικό μας μιας και είναι η πρώτη μας συνέντευξη μέσω Skype. Πως είναι τα πράγματα στην Αμερική;
Το παλεύουμε ξέρεις με την πανδημία και όλα όσα συμβαίνουν. Κάποιες πολιτείες μπαίνουν πάλι σε καραντίνα. Αλλά θεωρώ ότι με όλα τις ειδήσεις που βλέπουμε για νέα εμβόλια υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ. Νομίζω ο FDA πλησιάζει στο να εγκρίνει αυτό της Pfizer και ίσως και αυτό της Moderna.
Θα δούμε πως θα πάει όλοι αναμένουμε τις εξελίξεις. Ας μιλήσουμε για το “Epitaph”. Πόσο διήρκησαν οι ηχογραφήσεις; Το προηγούμενο σας άλμπουμ βγήκε πριν τρία χρόνια. Ξέρω ότι η μπάντα είναι διασκορπισμένη σε διαφορετικές χώρες, οπότε πως ήταν η διαδικασία της ηχογράφησης;
Η δουλειά για το “Epitaph” έγινε σε διάρκεια τριών χρόνων όποτε είχαμε χρόνο. Κάθε φορά που κυκλοφορούμε ένα άλμπουμ μου δίνει κίνητρο να ξεκινήσω να γράφω μουσική για το επόμενο. Έτσι τη μέρα που βγήκε το “Epitaph” την προηγούμενη βδομάδα έγραψα ήδη δυο κομμάτια για το επόμενο άλμπουμ. Δεν μου αρέσει να χάνω χρόνο. Θέλω να τελειώνω γρήγορα τα κομμάτια για τα οποία είμαι υπεύθυνος, έτσι ώστε να μην είμαι εγώ η αιτία που καθυστερεί να γραφτεί νέα μουσική.
Πως επηρέασε η πανδημία την όλη διαδικασία;
Δεν μας επηρέασε και τόσο. Έχουμε συνηθίσει να δουλεύουμε στα δικά μας στούντιο και μέσω του internet. Το κάναμε ήδη για τα τελευταία τρία άλμπουμ, οπότε για εμάς δεν ήταν τόσο διαφορετικό. Το τελευταίο άλμπουμ στο οποίο ήμασταν σαν μπάντα στο στούντιο ήταν το “Immortal” και αυτό κυκλοφόρησε το 2008. Έτσι τα “Disciples Of The Sun”, “Contingent” και “Epitaph” ηχογραφήθηκαν σε διαφορετικά στούντιο.
Η μπάντα συνεχίζει μετά από ένα πολύ επιτυχημένο, επίσης concept άλμπουμ, το “Contingent”. Αυτή η επιτυχία ήταν πιεστική για εσάς όταν ξεκινήσατε να δουλεύετε πάνω στο νέο σας υλικό;
Δεν νομίζω. Γενικά δεν νιώθουμε πίεση και είμαστε πολύ σίγουροι για αυτό που κάνουμε. Όλοι στη μπάντα είναι βετεράνοι στη βιομηχανία, οπότε ξέρουμε ότι αν κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε θα ανταποκριθούμε στις προσδοκίες, ίσως και να τις ξεπεράσουμε.
Τα τελευταία πέντε χρόνια οι Pyramaze έχουν σταθερό line–up. Αυτό σας βοήθησε με κάποιο τρόπο;
Σίγουρα μας έδωσε περισσότερη φόρα. Λατρεύω τη φωνή του Terje, είναι τρομερός τραγουδιστής και η διαδικασία συγγραφής των κομματιών πηγαίνει πολλά ομαλά. Πιστεύω η μπάντα γίνεται όλο και καλύτερη.
Τι μπορείς να μας πεις για τη δημιουργία των κομματιών. Πρώτα έρχεται η μουσική, οι στίχοι; Πως συνεισφέρει το κάθε μέλος;
Πάντα η μουσική έρχεται πρώτη. Στα κομμάτια που γράφω εγώ ξεκινάω με τα πλήκτρα και την ενορχήστρωση για να φτιάξω ένα ορχηστρικό υπόστρωμα και μετά στο στέλνω στους άλλους για να προσθέσουν τις κιθάρες, τα τύμπανα και όλα τα άλλα. Σε άλλα κομμάτια που γράφουν ο Toke και ο Jacob γράφουν τις κιθάρες, τα τύμπανα και τα σχετικά και τα στέλνουν μετά σε εμένα και προσθέτω εγώ τα πλήκτρα. Το να γράφουν τόσα μέλη της μπάντας κομμάτια πιστεύω συμβάλλει στο να υπάρχει ποικιλομορφία στο άλμπουμ.
Όπως ανέφερες κάθε μέλος της μπάντας είναι βετεράνος και ξέρω ότι οι περισσότεροι από εσάς είσαστε σε πολλά διαφορετικά project. Ξέρω ότι αυτό βοηθάει, αλλά καθυστερεί η διαδικασία. Εννοώ οι Pyramaze υπάρχουν είκοσι χρόνια και μέχρι τώρα έχετε κυκλοφορήσει έξι άλμπουμ, τα οποία όμως είναι εξαιρετικά. Θα έλεγες ότι είναι κάτι ταυτόχρονα καλό και κακό;
Δεν νομίζω ότι είναι τόσο ότι είμαστε σε άλλες μπάντες και κάνουμε άλλα πράγματα, όσο το ότι όλοι έχουμε παιδιά και κανονικές δουλειές. Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι παράγοντες, τότε θα μπορούσαμε να γράφουμε πιο πολλά άλμπουμ, να κάνουμε πιο πολλές περιοδείες και τα σχετικά.
Οι Pyramaze έχουν αλλάξει τρείς τραγουδιστές, με τον τωρινό να είναι ο τέταρτος αν δεν κάνω λάθος. Σας κράτησε πίσω το να αλλάζετε τραγουδιστή κάθε φορά, ή σας βοήθησε στο να κάνετε τον ήχο της μπάντας αυτό που είναι σήμερα;
Είμαι τύπος που βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο. Πιστεύω μας έχει βοηθήσει να κρατάμε φρέσκο τον ήχο μας και με κάθε τραγουδιστή γράφουμε μουσική που να ταιριάζει με τη φωνή του. Έτσι έχουμε διαφορετικές εποχές των Pyramaze. Πιστεύω η μοναδική καθυστέρηση που είχαμε ήταν όταν προσπαθήσαμε να αντικαταστήσουμε τον Matt Barlow, γιατί έχει μια πολύ δυναμική και χαρακτηριστική φωνή. Ήταν πολύ δύσκολο να βρούμε κάποιον να τον αντικαταστήσει. Μας πήρε πέντε χρόνια. Είχαμε τον Urban Breed για λίγο καιρό, αν και δεν ηχογράφησε κάτι μαζί μας. Όντως είχαμε τέσσερις τραγουδιστές.
Ας γυρίσουμε στο “Epitaph”. Μπορείς να μας πεις κάποια πράγματα για τους στίχους του άλμπουμ; Υποθέτω ότι η όλη κρίση με την πανδημία επηρέασε κομμάτια όπως το “World Forgone” ;
Νομίζω ότι οι περισσότεροι στίχοι γράφτηκαν πριν την πανδημία. Το “World Forgone” αφορά πιο πολύ την περιβαντολλογική κρίση. Το να αφήσουμε ένα καλύτερο πλανήτη στα παιδιά μας και το πώς πλησιάζουμε στο σημείο χωρίς επιστροφή όσον αφορά τη ζημιά που έχουμε κάνει στον πλανήτη.
Ποιες είναι οι διαφορές του να γράφει κανείς ένα concept άλμπουμ από ένα άλμπουμ χωρίς concept; Φυσικά εκτός από τους στίχους.
Το μόνο άλμπουμ που ξεκινήσαμε ξέροντας ότι θα είναι concept άλμπουμ ήταν το “Legend Of The Bone Carver”. Ο Michael Kammeyer, ο αρχικός μας κιθαρίστας και ιδρυτής της μπάντας είχε την ιδέα ότι ήθελε να κάνει αυτό το concept άλμπουμ. Το “Contingent” δεν ήταν ακριβώς concept άλμπουμ, αλλά conceptual album. Εννοώ ότι δεν είχε μια συγκεκριμένη ιστορία, αλλά είχε παρόμοια θέματα στιχουργικά. Δεν νομίζω να κάνουμε άλλο concept άλμπουμ σύντομα, ειδικά με τον νέο τρόπο που γράφουμε κομμάτια με πολλούς τραγουδοποιούς.
Έχετε πολύ ενδιαφέροντες guest συμμετοχές στο άλμπουμ σας, όπως την Brittney Hayes των Unleash The Archers στο “Trancedance”. Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Ο Jacob έκανε την παραγωγή και τη μίξη στα δυο τελευταία άλμπουμ των Unleash The Archers, τα οποία είναι και τα δυο φανταστικά και ήμουν χρόνια φίλος με την μπάντα. Θυμάμαι πριν μερικά χρόνια μίλαγα με την Brittney σε μια συναυλία των Unleash The Archers στη Νότια Ντακότα. Λέγαμε ότι θα ήταν ωραίο να συνεργαστούμε σε κάποιο κομμάτι και ήθελα πολύ να τραγουδήσει ένα από τα κομμάτια που έγραψα στο νέο άλμπουμ. Είμαι τρομερά περήφανος και λατρεύω το “Trancedance”. Πρέπει να είναι το αγαπημένο μου κομμάτι της μπάντας μας. Η Brittney έχει την πιο δυναμική και ευέλικτη φωνή στη metal σκηνή αυτή τη στιγμή και είμαι τρομερά περήφανος με αυτή τη συνεργασία.
Στο “Time Traveler” οι πιο παλιοί θαυμαστές σας μπορούν να ακούσουν δυο παλιότερά σας single. Πως και αποφασίσατε να κάνετε ένα τέτοιο κομμάτι, που είναι και το πιο μεγάλο σε διάρκεια;
Ο Lans και ο Matt έπαιξαν μαζί μας στο Prog Power USA Festival το 2016, όπου τραγούδησαν μαζί μας τρία κομμάτια από άλμπουμ στα οποία είχε τραγουδήσει ο καθένας τους αντίστοιχα. Στο τέλος παίξαμε το “Disciples Of The Sun” και με τους τρείς τραγουδιστές επί σκηνής. Αυτό μας έβαλε πρώτα την ιδέα για μια τέτοια συνεργασία, είχα επίσης με τον Matt ένα project και υποθέτω και αυτό συνέβαλε. Ο τίτλος του άλμπουμ “Epitaph”) για εμάς είναι φόρος τιμής σε όσα έχουμε κάνει, σε όσα έχουμε καταφέρει. Πολλοί από τους θαυμαστές μας προτιμούν τα άλμπουμ με τον Lans, άλλοι τα άλμπουμ με τον Matt και έτσι θέλαμε να κάνουμε κάτι το οποίο να συνδυάζει τα πάντα. Φέραμε και τον Michael Kammeyer, τον ιδρυτή των Pyramaze για να γράψει τους στίχους, την ιστορία και τις φωνητικές μελωδίες για το κομμάτι. Θέλαμε να είναι και αυτός γιατί είναι πολύ σημαντικό κομμάτι της ιστορίας μας, αφού χωρίς τον Michael δεν θα υπήρχαν Pyramaze.
Πως θα κατηγοριοποιούσες τον ήχο των Pyramaze από το “Disciples Of The Sun” μέχρι τη σημερινή εποχή; Δεν είναι ακριβώς progressive metal με την έννοια της περίπλοκης μουσικής, αλλά ούτε power metal, καθώς δεν είναι τόσο άμεσο, οπότε τι θα έλεγες ότι είναι;
Είναι απλά Pyramaze είναι δύσκολο να βάλω ταμπέλα στον ήχο μας, παρότι ο κόσμος προσπαθεί. Όλοι στη μπάντα έχουμε δικές μας επιρροές και ιδέες που φέρνουμε στον ήχο μας. Για εμένα η επιρροές είναι μουσική Filmscore και ’90s death metal από τη Σουηδία. Ο Toke για παράδειγμα είναι τύπος που ακούει πιο πολύ Bon Jovi, Megadeth και rock. Ο Jacob προτιμάει το thrash και διάφορα άλλα. Κάθε κομμάτι είναι διαφορετικό και για αυτό πιστεύω ότι η κατηγοριοποίηση είναι δύσκολη. Πιστεύω ότι αν είσαι θαυμαστής της μπάντας μας ξέρεις ότι κάθε κομμάτι θα έχει κάτι το διαφορετικό. Όταν ακούς μια power ή progressive metal μπάντα σήμερα ξέρεις ακριβώς τι να περιμένεις και είναι δύσκολο να ξεφύγεις από όσα χαρακτηρίζουν το είδος.
Αν κάποιος ακούσει τα τρία τελευταία άλμπουμ νομίζω ότι στο “Epitaph” θα βρει όλα τα ωραία στοιχεία από το “Disciples Of The Sun” και από το “Contingent”. Είναι σαν συνδυασμός των δυο προηγούμενων άλμπουμ. Θα μπορούσες να πεις ότι είναι μια φυσική εξέλιξη του ήχου σας;
Ναι, σίγουρα το “Epitaph” είναι μίξη των δυο προηγούμενων άλμπουμ μας, αλλά μπορείτε να ακούσετε στοιχεία και από τα τρία πρώτα άλμπουμ μας. Έχει κάποια από τα κλασσικά μας riff, κάποιες επιρροές από Iced Earth, Iron Maiden, αλλά εισάγαμε και νέες επιρροές, όπως πιο μοντέρνο rock και πολύ μελωδικά ρεφραίν.
Το άλμπουμ κυκλοφόρησε επίσης σε μια πολύ όμορφη έκδοση βινυλίου. Είσαι τύπος που προτιμάει το βινύλιο και ποιος είναι ο λόγος για αυτή την αναβίωση του βινυλίου τα τελευταία χρόνια;
Υποθέτω τα CD είναι πλέον κάτι του παρελθόντος, αλλά και πάλι ο κόσμος θέλει κάτι χειροπιαστό που να μπορεί να συλλέξει, να το κρεμάσει στον τοίχο του. Επίσης το βινύλιο είναι πιο μεγάλο και επίσης ακούγεται καλύτερα. Προσωπικά έχω κρεμάσει στους τοίχους μου τα βινύλια στα οποία έχω παίξει για να μπορώ να τα θαυμάζω. Για αυτό έχω βινύλια, αλλά έχω μόνο τα δικά μου βινύλια.
Μιλώντας για φυσική και ψηφιακή μορφή ποια είναι η γνώμη σου για όλες τις streaming πλατφόρμες οι οποίες δίνουν πολύ λίγα χρήματα στους καλλιτέχνες;
Πιστεύω ότι είναι και καλό και κακό. Είναι βολικό που κάποιος μπορεί να μπει π.χ. στο Spotify και να ακούσει κάθε κομμάτι που έχουμε βγάλει, καθώς έτσι μας ανακαλύπτει περισσότερος κόσμος. Έχεις πολύ ωραία στατιστικά στοιχεία για να δεις ποια κομμάτια ή άλμπουμ προτιμάνε οι ακροατές, όπως και σε ποιες χώρες σε ακούνε περισσότερο για να ξέρεις που να κάνεις πιο πολλές περιοδείες και τέτοια. Το αρνητικό κομμάτι είναι ότι όντως οι καλλιτέχνες παίρνουμε ένα πολύ μικρό μέρος χρημάτων από το κομμάτι. Για παράδειγμα το κομμάτι “Disciples Of The Sun” έχει πάνω από ένα εκατομμύριο streams στο Spotify, αλλά είμαι ένας φτωχός μουσικός, οπότε δεν παίρνω αυτά τα χρήματα.
Κατά τη γνώμη σου πως θα επηρεάσει αυτή η πανδημία τη μουσική βιομηχανία στα χρόνια που θα έρθουν; Δεν μιλάω μόνο για τις τωρινές ακυρώσεις συναυλιών και περιοδειών, αλλά σε βάθος χρόνου. Πως πιστεύεις ότι θα είναι η κατάσταση σε δυο, τρία ή και πέντε χρόνια;
Πιστεύω ότι αν το εμβόλιο έχει επιτυχία και διανεμηθεί, που πιστεύω ότι θα γίνει, θα μπορέσουμε να επιστρέψουμε σε κάποια κανονικότητα. Μην πάρετε με λάθος τρόπο, αλλά το βλέπω και σαν μια ευκαιρία οι παλιότερες μπάντες να δώσουν τη σκυτάλη σε νέους αναδυόμενους καλλιτέχνες, οι οποίοι έχουν πολλά να προσφέρουν. Είμαι στους Pyramaze είκοσι χρόνια τώρα και λόγω της πανδημίας αναγκαστήκαμε να αναπρογραμματίσουμε δυο περιοδείες, οπότε ήταν μεγάλο οικονομικό πλήγμα για εμάς. Είμαι όμως και σε μια άλλη μπάντα τους Catalyst Crime και μόλις υπογράψαμε με την Massacre Records. Η νέα μπάντα δεν έχασε τίποτα από την πανδημία, ούτε της κόστισε κάτι. Έτσι το βλέπω και από τις δυο πλευρές. Για την παλιότερη μπάντα είναι σίγουρα μεγάλο πλήγμα, αλλά είναι ευκαιρία για την καινούργια να βγει στο προσκήνιο.
Ως μουσικός τέτοιου βεληνεκούς, ποια θα ήταν η συμβουλή σου σε ένα παιδί που παίρνει ένα όργανο και λέει θέλω να γίνω “rockstar”;
Νομίζω ότι αυτό το “θέλω να γίνω rockstar” είναι κάτι του παρελθόντος και τελείωσε μόλις βγήκαν τα social media, καθώς δεν υπάρχει πλέον το μυστήριο. Ο λόγος που είμαι επιτυχημένος σε αυτό που κάνω, είναι γιατί είμαι καλό σε αυτό και αποφάσισα να κυνηγήσω κάτι που είναι μοναδικό, οπότε η συμβουλή μου θα ήταν κάποιος να μάθει τέλεια πλήκτρα και να παίξει σε μια metal μπάντα. Δεν υπάρχουν πολλοί πληκτράδες, αλλά υπάρχουν μισό δισεκατομμύριο κιθαρίστες. Όλοι θέλουν να παίζουν κιθάρα να παίζουν τα σόλο, αλλά ο ανταγωνισμός είναι τόσο μεγάλος που είναι αρκετά δύσκολο κάποιος να αναδεχθεί. Ήμουν τυχερός, γιατί ήμουν ένα μεγάλο ψάρι σε μια μικρή λίμνη. Υπέγραψα όταν ήμουν 19 χρονών. Αν ήμουν κιθαρίστας δεν θα με έφερναν στην Ευρώπη για να ηχογραφώ άλμπουμ στα 19 μου, Θα ήμουν ένας τοπικός μουσικός και θα έπρεπε να παλέψω.
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου. Αν θες κλείσε τη συνέντευξη με ένα μήνυμα σε όλους τους θαυμαστές και φίλους σας εδώ στην Ελλάδα.
Σας ευχαριστούμε πολύ για τη στήριξη τόσα χρόνια. Δεν έχουμε παίξει ακόμα στα μέρη σας, αλλά θα το θέλαμε πάρα πολύ να παίξουμε στα φεστιβάλ σας και να δούμε την πανέμορφη χώρα σας.
Συνέντευξη: Μιχάλης Νταλάκος
Μετάφραση: Θανάσης Γκότοβος
Facebook
Instagram
Spotify
YouTube
Website
Band Members
Terje Harøy – Φωνητικά
Morten Gade Sørensen – Τύμπανα
Jacob Hansen – Κιθάρες
Jonah Weingarten – Πλήκτρα
Toke Skjønnemand – Lead Κιθάρα
Discography
Melancholy Beast, 2004
Legend of the Bone Carver, 2006
Immortal, 2008
Disciples of the Sun, 2015
Contingent, 2017
Epitaph, 2020
