Καταρχάς, μεγάλο λάθος της εταιρείας που κατηγοριοποίησε τους θεούς Maverick ξερά, σαν “hard rock”. Μιλάμε οι τύποι παίζουν γαμάτο heavy/power α-λα 80s (με την καλή έννοια). Τι hard rock ρε μάστορες; Το “Cold Star Dancer” είναι ό,τι καλύτερο έχω ακούσει τους τελευταίους έξι μήνες τουλάχιστον, ή έστω από τα καλύτερα. Φοβερό metal με μελωδικές γραμμές που θα ζήλευαν οι Saxon και οι Riot στα ντουζένια τους, κιθαριές-ξυράφια, drums και μπάσο σε απόλυτη αρμονία!
Από πού είναι αυτοί θα αναρωτηθείτε… Ομολογώ να πω πως είχα ακουστά τη μπάντα αυτή χωρίς όμως να έχει τύχει να τους μελετήσω. Ο δίσκος που βγάλανε φέτος θα προκαλέσει ανατριχίλα σε όλους τους κλασικομεταλλάδες, επειδή είναι αλήθεια ότι λίγοι καλοί δίσκοι βγαίνουν σε αυτό το χώρο πλέον.
Τι είναι αυτό που με κάνει και γουστάρω τους Maverick; Η έμπνευση, κύριοι! Έμπνευση! Κάτι το οποίο σπανίζει στις μέρες μας και η απουσία του προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από γυαλιστερές πα(τα)ραγωγές, “supergroups” και λοιπά. Νομίζω αν γράψω παραπάνω θα τους αδικήσω. Τσεκάρετέ τους οπωσδήποτε. Στο δίσκο δεν υπάρχει ούτε ένα filler. Ίσως την επόμενη φορά να δώσουν λίγο παραπάνω βάση στην παραγωγή η οποία είναι απλά καλή (μέχρι εκεί).
9/10
Πολυδεύκης Ανδριαννός
[email protected]
