Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένα κοριτσάκι που γούσταρε τρελά το παιχνίδι της πεντάμορφης και του τέρατος, τους brutal βρυχηθμούς να μπλέκονται με αγωνιώδη τρόπο με τα κρυστάλλινα αιθέρια γυναικεία φωνητικά της εκάστοτε πριγκηπέσας, ενώ ακραίες κιθάρες επιτίθεντο βίαια σε μελωδικές γραμμές προερχόμενες από τη Νεραιδοχώρα… Guess what? Το κοριτσάκι γέρασε κι το παιχνίδι τούτο δε λέει να αλλάξει… Πάντα, κάπου, κάπως ξεφυτρώνουν μουσικά σχήματα, projects και solo artists που επιδίδονται με πάθος στο συγκεκριμένο άθλημα και αρνούνται να κατανοήσουν πως αυτό το είδος πέθανε! Ένα άλλο κοριτσάκι όμως, η Liv Kristine που τυχαίνει να παίρνει μέρος και στο project που σας υπόσχομαι σύντομα να αναφερθώ, τυχαίνει να βγάζει το μεροκάματο της έτσι και εφόσον η εργασία είναι ιερή ποια είμαι εγώ να κρίνω; Πρέπει παρ’ όλα αυτά να κρίνω όμως… Οι Melted Space είναι ένα σχήμα από τη Γαλλία πίσω από το οποίο κρύβεται ο γάλλος συνθέτης και πιανίστας Pierre Le Pappe, το οποίο κινείται στα πλαίσια της ρόκ όπερας και εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο κοινό το 2007 με το ολοκληρωμένο άλμπουμ “There’s a place”. Αυτή τη φορά κυκλοφορεί ένα EP με τον τίτλο “ Between”. Oι καλεσμένοι πολλοί και εκλεκτοί, μεταξύ των οποίων: Liv Kristine(Leaves’ Eyes), Ashmedi (Melechesh), Black Messiah (Seth), El Worm(Wormfood). Μουσικά, το εγχείρημα χαρακτηρίζεται από black metal στοιχεία, ορχηστρικές ενορχηστρώσεις και ακουστικά περάσματα. Το λυρικό κομμάτι πραγματεύεται το μύθο της δημιουργίας της Ρώμης, με κεντρικά πρόσωπα βεβαίως το Ρωμύλο και το Ρέμο, δίνοντας με αυτό τον τρόπο μια πιο concept αισθητική στην κυκλοφορία. Το EP αποτελείται από δέκα κομμάτια – αρκετά κομμάτια για EP δε νομίζεις; – και σίγουρα το υλικό του απαιτεί παραπάνω από μια ακροάσεις για την πλήρη κατανόηση του. Βαδίζει όπως έχω ήδη αφήσει να υπονοηθεί στα γνώριμα μονοπάτια του beauty and the beast φωνητικού στυλ με αρκετό κόσμο στα φωνητικά στην προσπάθεια του καλλιτέχνη για μεγαλύτερη εκφραστικότητα των μουσικών γραμμών. Το αποτέλεσμα δεν είναι απαραίτητα κακό ή αδιάφορο, σίγουρα πάντως δε σου παίρνει και τα μυαλά. Η παραγωγή είναι αρκετά καλή, οι μουσικοί αρτιότατοι και γενικότερα το “Between” έχει ομοιομορφία-παρά τα διαφορετικά μουσικά είδη που συναντάς εδώ. Δε χρειάζεται να πω περισσότερα… Μπαλάντες μεσαιωνικές, γρυλίσματα επικού χαρακτήρα, αέρινες γυναικείες φωνές, ακουστικά μέρη που σε ταξιδεύουν – θες δε θες σε παράλληλα σύμπαντα μύθου και φαντασίας… Αν είσαι λάτρης του είδους μπορείς να ξεχάσεις την εισαγωγή μου… Αν όχι ξέρεις καλύτερα από μένα πως θα χάσεις το απόγευμα σου τσεκάροντας την κυκλοφορία… You know who you are!
5/10
Γεωργία Μπούτσαλη
