Οι Mhorgl είναι μία black metal μπάντα από την Αυστραλία και διατηρείται σεμνά και ταπεινά από το 2006 μέχρι και σήμερα. Ο τρίτος τους δίσκος ονόματι “Heresiarch” ίσως να είναι και ο τυχερός τους, μιας και με αυτήν εδώ την κυκλοφορία κατάφεραν να ξεφύγουν από την “κατάρα” των αυτοχρηματοδοτούμενων albums που αποτελεί χρόνιο πρόβλημα για πολλούς νέους μουσικούς. Με μέσο όρο διάρκειας τα τεσσεράμιση λεπτά, όλα τα τραγούδια του “Heresiarch” προσπαθούν να μας βγάλουν τη melodic black εικόνα που ισχυρίζονται οι ίδιοι ότι έχουν. Οι συνθέσεις και ο ήχος τους όμως, μας λένε το άκρως αντίθετο. Πέρα από κάποια ασυγχρόνιστα riffs από δω κι από κει, οι Mhorgl όχι μόνο δεν μας πλασάρουν κάτι ασυνήθιστο, αλλά καταλήγουν να μας σπάσουν και τα νεύρα με τις υπερβολικές χρήσεις δίκασης και σαπισμένων blastbeats. Στο τελευταίο θα επιμείνω, αφού υπάρχουν μέρη που έχω την εντύπωση πως τα drums παίζονται τόσο γρήγορα και με τέτοιο τρόπο, που μοιάζει σαν να ακούς power. Άκου το “Ravenous Wargod” και δες από μόνος σου. Εντάξει δε λέω, μία speedy διάθεση την έχουν τα παδιά, αλλά μην το ξεφτιλίζουμε. Τέλος, παρόλο που δεν τρελαίνομαι για το black metal, δεν μπορώ να δεχτώ πως εν έτει 2012 ένα συγκρότημα που έχει ήδη τρεις δίσκους στο ενεργητικό του, μπορεί να έχει ΤΕΤΟΙΟ ήχο στην παραγωγή του. Ούτε όγκος στις κιθάρες υπάρχει, ούτε στοιχεία που μπορεί να χαρακτηρίσει τους Mhorgl ως melodic black metallers, για να επανέλθουμε και στο εξ’ αρχής θέμα. Κάποιοι άλλοι μπορεί και να σου παρουσιάσουν το “Heresiarch” ως δισκάρα. Για μένα πάντως το μαρτύριο τελείωσε στα 42 λεπτά.
3/10
Χάρης Μπελαδάκης
