Για όσους δε γνωρίζουν, οι Mors Principium Est αποτελούν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα φινλανδικού μελωδικού death metal, με παρουσία στη σκηνή από τις αρχές του 2000 και επτά full-length κυκλοφορίες. Ο νέος δίσκος με τον τίτλο “Liberate The Unborn Inhumanity” παίζει με τους τίτλους των τριών πρώτων δίσκων της μπάντας: το “Inhumanity” του 2003, το “The Unborn” του 2005 και το “Liberation = Termination” του 2007, καθώς και του δεύτερου demo “Valley” του 2001. Εκτός από το όνομα, όμως, και το περιεχόμενο αντιστοιχεί στις πρώτες δουλειές της μπάντας. Πιο συγκεκριμένα, το τελευταίο τους album το 2020, “Seven”, ηχογραφήθηκε μόνο από τον τραγουδιστή Ville Viljanen και τον Βρετανό τραγουδοποιό Andy Gillion που έπαιξε όλα τα μουσικά όργανα. Ωστόσο, ο Gillion αποσύρθηκε από τη μπάντα το 2021. Τότε ο Viljanen κάλεσε τους αρχικούς κιθαρίστες και τους συνιδρυτές των Mors Principium Est, Jori Haukio και Jarko Kokkoo, καθώς και τον μπασίστα Teemu Heinola. Μαζί με τον νέο drummer, Marko Tommila, κυκλοφόρησαν εκ νέου τραγούδια της πρώιμης καριέρας των Φιλανδών, σε νέα ηχογράφηση, μίξη και mastering.
Οι κιθάρες είναι εξόχως μελωδικές και αντανακλούν τη δεξιοτεχνία των Jori Haukio και Jarko Kokkoo, με χαρακτηριστικά τα κομμάτια “Eternity’s Child” ενώ και τα φωνητικά θα μπορούσαν να αποτελέσουν πρότυπο για το μελωδικό death. Ο καταιγιστικός ρυθμός των drums και του μπάσου ξεχωρίζουν σε ορισμένα κομμάτια όπως τα “Cleansing Rain”, “The Unborn” και “Valley of Sacrifice Part1”. Τα γυναικεία φωνητικά στο “Pure” προσδίδουν μία διαφορετική και σίγουρα πιο αιθέρια νότα. Το “The Lust Called Knowledge” θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα τόσο του δίσκου, όσο και του στυλ και της επιδεξιότητας των Mors Principium Est: αριστοτεχνικές κιθάρες, άψογα εκτελεσμένες συγχορδίες, ισορροπημένα φωνητικά, κοφτό και βαρύ μπάσο και drums που προσδίδουν όσον όγκο χρειάζεται.
Υπό την έννοια του ότι η συγκεκριμένη κυκλοφορία εμπεριέχει παλαιότερο υλικό, εφόσον πρόκειται για παρελθούσες κυκλοφορίες, δεν προσδίδει κάτι νέο. Θα μπορούσε κανείς, ωστόσο, να ισχυριστεί πως, η εκ νέου επεξεργασία δίνει έναν πιο φρέσκο τόνο στα τραγούδια. Ακόμα και έτσι, όμως, δύσκολα μπορεί να αιτιολογηθεί μία τέτοια κυκλοφορία από μία μπάντα τέτοιου εύρους, όπως οι Mors Principium Est. Η βαθμολογία, επομένως, αντανακλά τη δυναμική του συγκροτήματος και όχι τον συγκεκριμένο δίσκο.
7,5/10
Αλίκη Μαξούτογλου
[email protected]
