Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια η ελληνική σκηνή έχει ανέβει πάρα πολύ, και κυρίως σε είδη που είναι σχετικά δύσκολα να αποδοθούν, όπως για παράδειγμα το συμφωνικό heavy metal. Μια τέτοια περίπτωση είναι και οι Mute Tale, το παιδί της Annou (φωνητικά) οι οποίοι μετά από αρκετά χρόνια ύπαρξης κυκλοφορούν, με τη βοήθεια του Μπάμπη Κατσιώνη, την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά με το όνομα “The Gordian Knot”.
Ο δίσκος είναι μια αρκετά φιλόδοξη παραγωγή, κάτι που φαίνεται από τον αριθμό των ανθρώπων που έχουν δουλέψει για αυτόν, αφού για παράδειγμα τα ορχηστρικά μέρη είναι παιγμένα ζωντανά και δεν προέρχονται από προ-ηχογραφημένα samplers, κάτι που τιμάει τους Mute Tale. Την παραγωγή του δίσκου έχει υπογράψει ο Μπάμπης Κατσιώνης μαζί με την Annou, πράγμα που από μόνο του μας λέει ότι o ήχος είναι κατάλληλος για μια συμφωνική heavy metal κυκλοφορία, όπως το “The Gordian Knot”.
Οι Mute Tale λοιπόν, κινούνται στα πλαίσια του συμφωνικού heavy metal με αρκετά power metal και τεχνικά στοιχεία αλλά και με κλεφτές ματιές στο folk / epic metal. Υπάρχουν οι πολύ power στιγμές όπως το “Realm of Serenity”, το “Good Intentions” και το “Mute Tales” που ανεβάζουν την αδρεναλίνη στα ύψη. Υπάρχουν οι πιο folk / epic στιγμές όπως το παραμυθένιο ορχηστρικό “Sunken Hope” και το mid tempo “Chain of Fear” που πραγματικά σε ταξιδεύει σε παραμυθένιες ιστορίες. Η μπαλάντα “Scar”, με τη συμμετοχή του Γιώργου Θεοδώρου (Mantle Bone) δίνει την απαραίτητη ξεκούραση στα αυτιά καθώς και περνάει πολύ περισσότερο τη γλυκύτητα της φωνής της Annou. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει για το “The Dale” το οποίο παίρνει ίσως τα σκήπτρα του καλύτερου κομματιού του δίσκου, με την απίθανη ατμόσφαιρα (σε στυλ King Diamond) που το διακατέχει, καθώς και με τα “horror” riff και μελωδίες του.
Με λίγα και απλά λόγια, ο δίσκος σπέρνει. Και όχι σίγουρα οι Mute Tale δεν κάνουν κάτι το διαφορετικό ή κάτι το καινούργιο, αλλά η ποιότητα των κομματιών και η όρεξη με την οποία φαίνεται ότι δούλεψαν για αυτό το δίσκο, τον καθιστούν πολύ καλό. Από την αρχή μέχρι το τέλος της ακρόασης, απλά ταξιδεύεις σε ένα – σίγουρα όχι μουγκό (mute) – παραμύθι, με τις μελωδίες να παίρνουν ζωή από την ιδιαίτερη και πολύ γλυκιά φωνή της Annou. Η δουλειά του Κατσιώνη σε κιθάρες και πλήκτρα είναι καταπληκτική ενώ όλο το rhythm section είναι εκεί που πρέπει να είναι για να ντύσει σωστά τα κομμάτια. Η μόνη μου ένσταση είναι ότι τα τεχνικά στοιχεία θα μπορούσαν να είναι λιγότερα και να δοθεί περισσότερος χώρος για τις πανέμορφες μελωδίες.
Οι οπαδοί του συμφωνικού power metal θα πρέπει να τιμήσουν και να στηρίξουν τους Μute Tale οι οποίοι κυκλοφορούν ένα δίσκο ο οποίος δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από μεγάλα ονόματα του είδους.
8/10
Δημήτρης Σταύρος
