Νέο κι «Ανοιξιάτικο» (!) δισκάκι για τους εργατικούς Άγγλους (Halifax, Ηνωμένο Βασίλειο) My Dying Bride, το οποίο κυκλοφόρησε στα μέσα του Μάη από την Peaceville Records, κλασσικά κι ένα χρόνο μετά από την προηγούμενη κι επιτυχημένη τους full length κυκλοφορία “A Map Of All Our Failures”. Φυσικά μιλάμε για το “The Manuscript” και πρόκειται για ΕΡ τεσσάρων κομματιών, τα οποία θα σας κρατήσουν απασχολημένους για τουλάχιστον είκοσι εφτά λεπτά. To EP ξεκινάει με το ομώνυμο “The Manuscript” (το οποίο άφησαν να διαδοθεί στο διαδύκτιο, κανα δεκαήμερο πιο μπροστά), κάνοντας κατανοητό εξ’ αρχής το μουσικό ύφος της νέας τους δουλειάς. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που η κυκλοφορία του ΕΡ είχε προγραμματιστεί για λίγο μετά το Πάσχα! Πένθιμα στοιχεία όπως πάντα, με αργόσυρτες μελωδίες, κάποια ψιθυριστά φωνητικά, πινελιές με βιολί κι επίλογος με κλασσική κιθάρα. Στο επόμενο “Var Gud Over Er”, τα Death Metal στοιχεία είναι εμφανέστερα, κάνοντας με να το προτιμήσω λίγο περισσότερο μιας κι έρχονται να βοηθήσουν στο θετικότερο αποτέλεσμα, η προσθήκη της δίκασης κι αρκετά brutal φωνητικά. Τρίτο κομμάτι του ΕΡ, είναι το “A Pale Shroud Of Longing”. Αργό και βασανιστικό, αλλά μ πολύ ωραία κιθαριστική εισαγωγή, δίνει απλόχερα την μουσική πάσα στο βιολί, το οποίο έχει σημαντικό ρόλο στα πρώτα λεπτά της συγκεκριμένης ακρόασης. Κατά ευχαριστήθηκα τα ρυθμικά δυο τελευταία λεπτά του κομματιού. Τελευταίο – και όχι πανηγυρικό – κομμάτι του “The Manuscript”, είναι η μαχαιριά στην καρδιά: “Only Tears To Replace Her With”. Ό,τι λέει ο τίτλος…Πλήρες αποκαρδιωτικό, σπαρακτικό, πεσιμιστικό και συγκινητικό, καταστρέφει κάθε ελπιδοφόρο μήνυμα και σε βουτάει στη μίζερη…«πραγματικότητα»; Έχει τη δική του ιστορία απώλειας – προφανώς. Αν δεν κάνω λάθος, κάποια – αν όχι όλα – τα κομμάτια του συγκεκριμένου ΕΡ, θα μπορούσαν να είναι και στον προηγούμενο δίσκο, μιας και είχαν γραφτεί εδώ κι αρκετό καιρό…Δεν με χαλάει προσωπικά που δεν έγινε κάτι τέτοιο, γιατί ουσιαστικά χρησιμοποιούνται δισκογραφικά με το εν λόγω ΕΡ και δεν στιγκάρουν μια «x» full lenght κυκλοφορία, αφενός κι αφετέρου, ίσως να είναι και ο προπομπός ενός νέου δίσκου…που με αγωνία θα περιμένουμε. Να πω επίσης ότι μου άρεσε προσωπικά, το μη σκοτεινό (;), αλλά «αποκαλυπτικό» – ίσως, εξώφυλλο.
7.5/10
Άγγελος “Kilmistered”