Αυτοί εδώ οι death metallers ξεκίνησαν πίσω στο μακρινό 1988 και κυκλοφόρησαν κάποια demos κι ένα full-length πριν διαλυθούν το 1992 για να επανέλθουν ξανά στο προσκήνιο το 2016. Αυτή λοιπόν είναι η πρώτη τους κυκλοφορία μετά το “Chaopula – Citadel Of Mirrors” του 1992.
Ξεκίνησα έχοντας ένα καλό προαίσθημα για το συγκεκριμένο album, καθώς όσο να ‘ναι όταν βλέπεις μπάντα που έχει ως όνομα ένα τραγούδι από τον αγαπημένο σου δίσκο Slayer, περιμένεις κάτι καλό από αυτούς. Το death metal των Ισπανών είναι αρκετά επηρεασμένο από τους Morbid Angel (και ποιος που καυχιέται ότι παίζει death metal δεν είναι άλλωστε, ας μην κοροϊδευόμαστε) αλλά στην πιο ρυθμική τους φάση, ενώ ακούμε και κάποιες μελωδίες αραιά και που, τις οποίες το συγκρότημα τις έχει τοποθετήσει σωστότατα έτσι ώστε να μην χάνεται η death metal ατμόσφαιρα του δίσκου.
Το πρόβλημα που υπάρχει με το συγκεκριμένο album είναι ότι σε πρώτη φάση δεν υπάρχει ροή στις συνθέσεις και το αποτέλεσμα είναι να κουραζόμαστε γρήγορα, ενώ πολλά μέρη ακούγονται σαν να γράφτηκαν απλώς για να μπουν και να κλείσει έτσι σε διάρκεια ένα full-length. Επιπλέον, στο κομμάτι του riffing η μπάντα δεν έχει καταφέρει να γράψει κυριολεκτικά ούτε ένα riff που να μένει στο μυαλό μετά την ακρόαση και αυτό φυσικά είναι που καταδικάζει το δίσκο στην αφάνεια γιατί ασφαλώς, όταν ακούς ένα album θέλεις κάτι που θα σου μείνει μετά την ακρόαση έτσι ώστε να μπεις στη διαδικασία να το ξανακούσεις. Και ειδικά στον ακραίο ήχο, τα riffs είναι το πιο σημαντικό κομμάτι γιατί τι θα σου μείνει από το death metal αν όχι τα riffs;
Προφανώς με αυτό δεν εννοώ η μπάντα να γίνει πιασάρικη ή κάτι τέτοιο, αλλά ακόμα και σε κομμάτια όπως για παράδειγμα το “Maze Of Torment” έχουν μέσα μέρη που σου μένουν (όποιος δεν έχει τραγουδήσει έστω μια φορά στη ζωή του το εναρκτήριο riff είναι ψεύτης) και δεν είναι απλά ιδέες που έχουν μπει στη σειρά. Όταν λοιπόν σε ένα δίσκο συμβαίνει κάτι τέτοιο, τις περισσότερες φορές οφείλεται στο ότι οι ιδέες για τα κομμάτια δεν έχουν δουλευτεί με τον τρόπο που θα έπρεπε.
5/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
