Θα κάνω μία ρητορική ερώτηση και μετά θα σας αφήσω να πάθετε κατάθλιψη: “Τι κάνατε εσείς όταν ήσασταν 15-16 χρονών;” Γιατί τα τέσσερα πιτσιρίκια που αποτελούν τους Next to None, κατάφεραν να γράψουν έναν από τους καλύτερους progressive metal δίσκους που θα ακούσετε φέτος. Στο line-up της μπάντας θα βρείτε και ένα γνωστό όνομα. Ο drummer είναι ο Max Portnoy, γιος του Mike(ex- Dream Theater), που άρχισε να παίζει drums σε ηλικία 5 χρονών (να μην ρωτήσω τι κάναμε εμείς στα 5). Διαβάζοντας τα βιογραφικά των υπολοίπων μελών διαπιστώνω πως πρόκειται για μικρές ιδιοφυΐες και αυτό φαίνεται στο δίσκο. Το cd ξεκινάει με το σχεδόν δεκάλεπτο “Edge of Sanity”. Με μία εισαγωγή, με τα drums να κυριαρχούν. Τα φωνητικά είναι διπλά(από τον ίδιο τραγουδιστή). Ένα με την παιδική φωνή του Thomas Cuce, που ίσως φανεί λίγο περίεργο και ένα λίγο πιο brutal(τύπου Slipknot). Υπάρχουν διάφορα ηχητικά εφέ μέσα στο κομμάτι, όπως ο ήχος του pac-man και μουσική από τσίρκο. Οι αλλαγές είναι ατελείωτες και δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις ότι γίνετε μία μικρή επίδειξη ικανοτήτων. Επόμενα κομμάτια, τα αρκετά πιο heavy “You are not me” και “Runaway” που έχουν στοιχεία από τις αγαπημένες μπάντες των μελών, Slipknot και Lamb of God. Ακολουθεί η μπαλάντα “A lonely walk” που με την γλυκιά φωνή του Thomas, γίνετε ακόμα πιο μελαγχολική. Θα μπορούσα να γράψω πολλές σελίδες για αυτό το album. Μουσικά είναι άψογο. Οι στίχοι είναι φανερό ότι είναι γραμμένοι από έφηβους, το οποίο δεν είναι κακό, αφού γράφουν για θέματα που αφορούν την ηλικία τους. Την παραγωγή την έχει κάνει ο Mike Portnoy και κάνουν guest εμφάνιση ο Bumblefoot(Guns ‘n Roses, Bumblefoot) και ο Neal Morse(ex – Spock ‘s Beard, Transatlantic). Πραγματικά αξίζει να ακούσετε το Light in the dark, ακόμα και αν δεν είστε fan του progressive.
9,5/10
Λία Δαβράδου
