Γενικά δεν έχω πρόβλημα με τις νεκραναστάσεις. Δεν είναι και λίγες οι φορές που σχήματα που βγήκαν από τον πάγο προσέφεραν τα μέγιστα. Από την άλλη, δεν είναι και λίγες οι φορές που κάποια πράγματα καλό είναι να μένουν στο παρελθόν. Για να δούμε που ανήκουν οι Nothing Sacred. Το σχήμα από την Αυστραλία έχει σαν έτος ίδρυσης το μακρινό 1983. Το 1985 κυκλοφόρησαν το EP “Deathwish” ενώ τρία χρόνια μετά κυκλοφόρησαν το μοναδικό πλήρες άλμπουμ τους με τίτλο “Let Us Prey”. Έδωσαν αρκετές συναυλίες αλλά δυστυχώς μια προγραμματισμένη περιοδεία τότε με τους Megadeth ακυρώθηκε.
Μπήκαν στο στούντιο στα τέλη του 1999 για να δουλέψουν στο δεύτερο άλμπουμ τους το οποίο όμως ποτέ δεν είδε το φως της μέρας μιας και μπήκαν στον πάγο…προσωρινά. Φυσικά, τίποτα πιο μόνιμο από το προσωρινό. Το σχήμα έκανε αρκετές αλλαγές στην σύνθεσή του και ανά διαστήματα επανεμφανιζόταν. Από το 2015 και μετά πάντως είναι ξανά μαζί. Από την αρχική σύνθεση των Nothing Sacred έχει μείνει μόνο ο Karl Lean (μπάσο) και ο Sham Littleman (τύμπανα) ενώ η πιο πρόσφατη προσθήκη είναι ο τραγουδιστής Jamies Davies (2020).
Που πατάνε μουσικά οι Nothing Sacred; Εδώ το πράγμα μπλέκει κάπως. Η βάση τους είναι ένα κράμα από speed και κλασικό heavy. Όμως πολλές συνθέσεις έχουν μια πιο bluesy αισθητική που σε κάποιες περιπτώσεις δουλεύει προς όφελος του σχήματος αλλά σε κάποιες άλλες με αποπροσανατόλισε θεματικά. Σίγουρα έχουν αρκετές καλές ιδέες στις κιθάρες, κάτι που βρίσκω λογικό. Για μένα ο αδύνατος κρίκος είναι κατά βάση ο Davies ο οποίος έχει ναι μεν μια πολύ ζεστή φωνή αλλά παράλληλα πιστεύω ότι είναι ένας πιο rock τραγουδιστής. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μαλακώνει κάπως τις συνθέσεις ενώ σε μερικές περιπτώσεις η φωνή του απλά δεν έδενε στα αυτιά μου με το ηχητικό κομμάτι. Τονίζω ότι έχει μια πολύ ωραία φωνή.
Η παραγωγή είναι αρκετά καθαρή αλλά και πάλι σε κάποια σημεία δεν δείχνει να μπορεί να έχει τον όγκο που απαιτούν οι πιο σκληρές στιγμές του άλμπουμ. Χωρίς λοιπόν να μπορώ να πω ότι το υλικό το “No Gods” είναι μέτριο, για την ακρίβεια υπάρχουν κάποιες καλές στιγμές, δεν έκατσε καλά στα αυτιά μου. Πείτε με και παράξενο, απλά δεν ένοιωσα κάποια έλξη προς το υλικό. Δεν ξέρω κατά πόσο οι Nothing Sacred δούλεψαν σε παλιές ιδέες ή ξεκίνησαν από το μηδέν. Προσωπικά όμως θα τους δώσω και άλλη ευκαιρία αν βρεθούν στον δρόμο μου. Τέλος, να αναφέρω ότι στα σχέδια του σχήματος είναι να επανακυκλοφορήσουν μέσα στην χρονιά και το παλιότερο υλικό τους.
6/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
