Οι Oblivion μας συστήνονται με το Called To Rise και μας αφήνουν με το στόμα ανοιχτό και με το σαγόνι πεσμένο στο πάτωμα. Ηθικοί αυτουργοί για αυτό είναι 3 τύποι από το Bay Area, o Nick Vasallo στα (ογκώδη όσο δε πάει) φωνητικά, ο Victor Dods, που εκτός από φοβερός κιθαρίστας, είναι και σπουδαίος μαθηματικός (κάποιοι λένε ότι η μουσική είναι μαθηματικά άλλωστε) και o Ben Orum, που οι περισσότεροι θα τον θυμάστε από τους All That Perish. Ο συνθετικός οργασμός, η μουσικά εκτελεστική δεινότητα και η υπέρογκη “τσαντίλα” είναι τα κύρια συστατικά αυτού του δίσκου οδοστρωτήρα! Η κλασική μουσική παιδεία του Vasallo (έχει διατελέσει συνθέτης κλασικής μουσικής) είναι εμφανέστατη αφού έχουμε μουσικά μέρη όπως το “Oblivion Pt.1” (που σε εισαγάγει κυριολεκτικά στον όλεθρο), το “Oblivion Pt.2” (με κλασσικά οπερετικά φωνητικά που μαγεύουν) καθώς και το “Shred Pt I” και “II” όπου τα τσέλο “αναστενάζουν” στα χέρια του (τόσο metal παίξιμο έχω ακούσει μόνο από τους Apocalyptica) ενώ οι δύο εκδοχές του “Multiverse” μας δημιουργούν δέος και θαυμασμό για τον τρόπο που αντιλαμβάνονται τον όρο Death Metal οι Αμερικάνοι. Ο ηχητικός εγκέλαδος είναι αισθητός σε όλη τη διάρκεια της δισκάρας αυτής και κομμάτια όπως τα “Annunaki”, “Reigns In Fire” και “Reclamation” δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης αλλά και αντίδρασης. Το “Called To Rise” είναι ένα must-have αριστούργημα μιας μπάντας που είμαι σίγουρος ότι θα μας απασχολήσει έντονα τα επόμενα χρόνια!
9/10
Στάθης Αυγέρης
