Στηρίζω το δόγμα που λέει ότι η δεύτερη κυκλοφορία ενός συγκροτήματος είναι απείρως σημαντικότερη από την πρώτη και έχει την δύναμη να “make or brake” ένα σχήμα. Η δεύτερη δουλειά λοιπόν των Ιταλών Hyperion ήταν ένα ενδιαφέρον άκουσμα για εμένα που έκατσα και ανέτρεξα στο ντεμπούτο τους πριν δύο χρόνια (μπορείτε να διαβάσετε παρουσίαση για το “Dangerous Days” εδώ).
Οι Hyperion κάνουν κάποια βήματα σαφώς προς μια θετική κατεύθυνση. Εκεί που το ντεμπούτο τους ήταν συμπαθητικό αλλά κάπως ακατέργαστο, το “Into The Maelstrom” παρουσιάζει ένα συγκρότημα που δείχνει να έχει βρει τον βηματισμό του. Το αποτέλεσμα είναι ένα καλοπαιγμένο classic/power metal που συχνά κλείνει το μάτι και σε πιο technical/thrash ακούσματα.
Αυτό δημιουργεί μια ενδιαφέρουσα ποικιλία στον ήχο του σχήματος. Γιατί μπορεί το εναρκτήριο ομώνυμο άσμα να κάνει «κρα» από χιλιόμετρα ως προς την αγάπη του συγκροτήματος στο πρόσωπο των Judas Priest, αμέσως στα καπάκια όμως τα νερά ανακατεύονται με δύο ενδιαφέροντα κομμάτια, το “Ninja Will Strike” (τραγούδι με ninja στον τίτλο του νομοτελειακά είναι καλό) και το πιασάρικο “Driller Killer” (τι τίτλος Θεέ μου!).
Φυσικά υπάρχουν πολλά σημεία τα οποία χρήζουν βελτίωσης. Για παράδειγμα, τα φωνητικά του Michelangelo Carano ακόμα σε σημεία ακούγονται υπερβολικά, ενώ instrumental περάσματα όπως το “From The Abyss” δεν έχουν κάποιον πραγματικό λόγο ύπαρξης. Από την άλλη πρέπει να αναφερθώ στην φοβερή δουλειά που έχουν κάνει οι κιθαρίστες Davide Cotti και Luke Fortini όπου προσφέρουν απλόχερα στον ακροατή έξυπνα solos αλλά και αρκετά τεχνικά riffs.
Εν κατακλείδι, το “Into The Maelstrom” είναι ένα album στο οποίο το συγκρότημα ακούγεται πολύ πιο ώριμο αλλά και αφοσιωμένο σε έναν πιο προσωπικό ήχο. Κερασάκι στην τούρτα το όμορφο εξώφυλλο το οποίο λες και έχει βγει από κάποιο videogame των 80s. Από μένα είναι ναι.
7,5/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
