Η Αμερικανικής προέλευσης μπάντα Oecist, είναι στην ουσία ένα σόλο project του καλλιτέχνη που ακούει στο όνομα BJ Dierkes. Το EP αυτό λοιπόν φέρει το μυστηριώδες λατινικό όνομα “XVIII LIII”, καθώς και αρκετές μελωδίες που κινούνται σε χώρους όπως το post-rock/metal, ένα πεδίο σκοτεινό και άκρως γοητευτικό για πολλούς. Όταν δημιουργεί κάποιος έναν instrumental δίσκο, σίγουρα έχει στο μυαλό του πως θα καλυφθεί το “κενό” στη δυναμική που δημιουργείται λόγο απουσίας των φωνητικών. Έχοντας ένα γεμάτο background στον ήχο και μελωδίες που κινούνται κυρίως σε αργά tempo, οι Oecist καταφέρνουν να γεμίσουν αυτό το “κενό” και με το παραπάνω μάλιστα. Τα εφέ που χρησιμοποιούνται δίνουν αρκετό βάθος στα τραγούδια, καθώς και τα όργανα έχουν ένα καθαρό παίξιμο. Στις συνθέσεις των κομματιών δεν θα βρει κάποιος γρήγορους ρυθμούς και τεχνικά σόλο, όλες οι μελωδίες κινούνται γύρω από ένα σχετικά αργό tempo που δημιουργεί μια ατμόσφαιρα παγωμένη και σκοτεινή. Σε αυτό βοηθάει επίσης και η παραγωγή του EP, την οποία βρίσκω αρκετά δουλεμένη, δίνοντας ένα ευχάριστο άκουσμα στον ακροατή. Ακούγοντας το EP κάμποσες φορές, ένιωσα πως κάτι έλειπε στη συνολική εικόνα των Oecist. Ίσως αυτό να οφείλεται στην απλοϊκή δομή των κομματιών, δεν μπόρεσα να καθορίσω με ακρίβεια τι έφταιγε. Αγαπημένο κομμάτι είναι σίγουρα το “The Unknown is Inviting”, ένα κομμάτι πολυδιάστατο στον ήχο των ντραμς, αλλά και με ξεχωριστό ήχο στις κιθάρες του. Θεωρώ πως το “XVIII LIII” έχει να δώσει πολλά ακόμη, σε ένα είδος όπου οι πειραματισμοί είναι πάντα ευπρόσδεκτοι και σχεδόν αναγκαίοι. Η απλότητα που το χαρακτηρίζει μαζί με την καλή παραγωγή κερδίζει εύκολα τις εντυπώσεις, κάνοντας τον ακροατή να περιμένει κάτι παραπάνω στην συνέχεια.
7/10
Γιώργος Μακρίδης
g.makridis@greekrebels.gr
