Πέμπτο album για τους Ρώσους Oprich και το όνομα αυτού “Birdless Heavens”. Είμαι γνωστή λάτρης της folk/pagan metal σκηνής και έχω αγαπήσει αρκετές δουλειές της συγκεκριμένης μπάντας, όπως το θεϊκό “Trinity” του 2012. Η αλήθεια είναι ότι το πρώτο κομμάτι με ξένισε λίγο έως πολύ!, μου φάνηκε πολύ “φτωχό”, το φλάουτο κάπως ξέμπαρκο σε πολλά σημεία, γενικά μου φάνηκε κακοφτιαγμένο. Δεν ξέρω γιατί (ίσως το άκουσα λάθος στιγμή). Όπως και να ‘χει, το album δεν διαφέρει από προηγούμενά τους ιδιαίτερα, φέρει κι αυτό σφραγίδα Oprich και όσοι γνωρίζουν την μπάντα καταλαβαίνουν εύκολα τι εννοώ. Τα βαθιά, όλο συναίσθημα φωνητικά, το μαγευτικό φλάουτο, μεγάλα σε διάρκεια κομμάτια και όλες οι παραδοσιακές συνθέσεις και μελωδίες που συναντάς σε κάθε album τους από το 2005, δεν λείπουν απ’ το “Birdless Heavens”. Μην ανησυχείτε καθόλου πάντως, γιατί από το δεύτερο κομμάτι και μετά ετοιμαστείτε για κάποια από τα πιο δυνατά και υπνωτικά κομμάτια που έχουν γράψει ποτέ! Κομμάτια που ξεχώρισα είναι τα “The First Wintry Touches”, “This Light And Joyous Death”, “The Sit’ River”, το εκκεντρικό “The Prophetic” και πάνω κάτω όλα τα εκτός από το πρώτο (χα!). Επιτρέψτε τους λοιπόν να σας ενορχηστρώσουν το χειμώνα και χαλαρώστε ελεύθερα δίπλα στο τζάκι σας παρέα με ένα δυνατό ποτό. Αδέρφια και συνάγων…- ΩΠΑ, όχι, άλλοι το λένε αυτό-, αδέρφια folk-άκηδες του pagan τέλος πάντων, τσακιστείτε πάρτε το album και μετά ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ όλοι (με το iPod.. ΧΑ!).
8/10
Ελένη Φιλιππούση
