Οι Ostracist είναι μια τριμελής μια heavy/goth metal από την Κοζάνη. Επιτέλους και κάτι ελληνικό. Συν το ότι έπεσε την ίδια χρονική περίοδο που αναρωτιόμουν αν η Ελλάδα έχει να επιδείξει heavy metal μουσική σκηνή. Η αλήθεια είναι πως υπάρχει σε τοπικό επίπεδο βέβαια, οπότε και θέλει αρκετό ψάξιμο.
Σχηματίστηκαν μόλις έναν χρόνο πριν, το 2019, και το συγκεκριμένο EP τους αποτελεί και το ντεμπούτο τους. Την σύνθεση τους αποτελούν ο Αναστάσης Καραμιχάλης (ex-Exile Of Heaven) στο μπάσο, ο Μάκης Κάβουκας (ex-Exile Of Heaven) στις κιθάρες και στα πλήκτρα, ενώ στα φωνητικά ο Πάνος Παπαστεργίου (Ecollapse).
Ο λόγος λοιπόν, για το ντεμπούτο EP τους, το “Epoch”. Άκρως ελληνικοί τόσο ο τίτλος της εν λόγω κυκλοφορίας, όσο και το όνομα της μπάντας. Για να σας είμαι ειλικρινής δεν ξέρω κατά πόσο εύστοχα μπορεί να είναι τα συμπεράσματα μας για μια κυκλοφορία τεσσάρων κομματιών. Η αλήθεια είναι πως ήταν ένα αρκετά απολαυστικό και περήφανο εικοσάλεπτο EP.
Περήφανο για το γεγονός, ότι είναι ελληνικό και απολαυστικό για τους λόγους που θα σας αναλύσω παρακάτω. Ήδη από το πρώτο κιόλας τραγούδι, φαίνεται η διάθεσή τους. Αρκετά κλασικά κιθαριστικά περάσματα για το heavy metal είδος, με την μελωδικότητα και τα μικρά solos της κιθάρας να προσδίδουν ένα πιο goth και μελαγχολικό ύφος. Πιστεύω είναι ένα κομμάτι, το οποίο μπορεί πραγματικά να αναβαθμιστεί, αν συνδυαστεί και με το κατάλληλο video clip.
Περνώντας στο δεύτερο κομμάτι, το “Searching For Water” ξεκινάει με μουσικοσυνθέσεις που θυμίζουν πιο πολύ folk μουσική. Μελωδικά φωνητικά, όπως πρέπει να είναι, πιστά στην μελωδία του τραγουδιού. Πριν κλείσει αυτό το EP, με ένα αρκετά πετυχημένο instrumental κομμάτι, μεσολαβεί το “Gomorrah’s Finest”. Ένα αρκετά ατμοσφαιρικό τραγούδι, ξεφεύγοντας λίγο από τα όρια του heavy metal, με το ύφος που ανα καιρούς εκπέμπει.
Συνολικά είναι ένα αρκετά ευαίσθητο EP γεμάτο ενέργεια. Σε μια τέτοια κυκλοφορία κατάφεραν το πιο σημαντικό, το οποίο είναι η συνοχή, η ροή και ενέργεια. Είμαι πραγματικά περίεργος να δω αν θα το καταφέρουν σε κάποιο μεγαλύτερη κυκλοφορία, όπως ένα full-length album.
7,5/10
Γιώργος Χατζηϊωαννίδης
[email protected]
