Οι Palace κάνουν εδώ και περίπου εικοσιπέντε χρόνια αυτό που θεωρείτε αυτονόητο για κάθε Γερμανική heavy μπάντα, κρατώντας ψηλά το λάβαρο του Τευτονικού metal, χωρίς αλλαγές και προσμίξεις. Κάποιοι ρομαντικοί θα το γουστάρουν αυτό, κάποιοι προοδευτικοί θα τους κράξουν για τις εμμονές τους, το πραγματικό πρόβλημα όμως είναι αλλού. Με τόσα χρόνια ύπαρξης και το όνομά τους να μην έχει ακουστεί παραέξω, το πιο πιθανόν είναι πως πρόκειται για μια μέτρια μπάντα που δεν κατάφερε να πετύχει κάτι στην καριέρα της για να ακουστεί το όνομά της περισσότερο. Και πράγματι, η ακρόαση του άλμπουμ επιβεβαιώνει τις υποψίες μου. Χιλιοπαιγμένο και μυριοακουσμένο Teutonic power metal που ακολουθεί τα χνάρια των Accept, Running Wild και των πρώιμων Helloween που δεν παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον συνθετικά, αφού ακολουθεί όλα τα κλισέ χωρίς να έχει και κάποια ιδιαίτερη έμπνευση σε κάποιο κομμάτι που θα το κάνει να ξεχωρίζει. Ηχητικά είναι δυνατό σαν αποτέλεσμα, αλλά άμα δεν έχεις καλά τραγούδια τότε τι να σου κάνει και ο ήχος από μόνος του. Δεν πιστεύω πως θα ενθουσιάσει κανέναν πέραν της Γερμανικής αγοράς καθώς πρόκειται για ύφος που ακόμα πουλάει εκεί πάνω, πρόκειται δηλαδή για μια δουλειά εσωτερικής κατανάλωσης. Προσπεράστε άφοβα.
5/10
Νίκος Κεφαλίδης
[email protected]
