Οι Pg.lost είναι από τη Σουηδία και παίζουν instrumental. Το “Oscillate” κυκλοφορεί από την Pelagic και αν κατάλαβα σωστά είναι η έβδομη δουλεία τους, χωρίς lives και remasters. Αν έχετε όρεξη για πειραματισμό, συνεχίστε να διαβάζετε.
Σχετικά μακροσκελή τραγούδια με βάση το rock θα έλεγα. Ξεκινάμε με το κομμάτι “Oscillate” όπου θέτει τις βάσεις. Post-rock αισθητική, ωραίες κιθάρες και ηχοχρώματα. Βρήκα αρκετά ενδιαφέρον το δεύτερο κομμάτι “Ε22” και αν θεωρήσουμε ότι έχει refrain, ακόμα προσπαθώ να καταλάβω τι είναι αυτό το εφέ που μοιάζει τόσο με φωνή αλλά δεν είναι.
Και συνεχίζοντας, “Mindtrip”. Ακριβώς αυτό ακούς. Ένα ταξιδιάρικο κομμάτι, μπορείς να το ακούσεις ξαπλωμένος και να ατενίσεις το ταβάνι, αλλιώς με ένα ποτήρι κρασί, όχι όμως ξάπλα γιατί θα πνιγείς. Όσο προχωράει ο δίσκος μου θυμίζει τους πειραματισμούς των Ulver, ειδικά στους τελευταίους τους δίσκους, χωρίς όμως τόσα ηλεκτρονικά στοιχεία. Ίσως και να υπάρχει και μια κρυμμένη αγάπη για μπάντες όπως ISIS και The Ocean επίσης.
Θα μπορούσα να πάω κομμάτι-κομμάτι αλλά καλύτερα να συνοψίσω. Οι φίλοι μας, Pg.lost, έχουν όρεξη για πειραματισμό και θα έλεγα ότι τελειώνοντας την ακρόαση δε μπορείς να τους κοτσάρεις μια ταμπέλα. Ωστόσο, είναι κοντά στο post-rock/metal με κάποια indie ψήγματα αλλά και όμορφα ηλεκτρονικά στοιχεία που δημιουργούν μια έξτρα ατμόσφαιρα ήχων. Τσεκάρετε εδώ, ένα κομμάτι από την κυκλοφορία του 2016 όπως είχε παρουσιαστεί στη σελίδα μας τότε. Επίσης, ψάξτε να δείτε και την live εκδοχή του τραγουδιού “Eraser” από το νέο δίσκο ώστε να πάρετε και μία δόση των ζωντανών τους εμφανίσεων.
Γενικά, είναι ένας δίσκος που προτείνεται για όλη την οικογένεια. Όλοι θα βρούνε κάτι που τους αρέσει, μελαγχολικές κιθάρες, ατμοσφαιρικά πλήκτρα ή ηλεκτρισμένα riffs. Είναι η πρώτη φορά που έρχομαι σε επαφή μαζί τους και σίγουρα θα ακούσω και τα άλλα albums τους ώστε να έχω ολική εικόνα. Σίγουρα μου μετέφεραν μία ωραία σκανδιναβική μελαγχολία που αξίζει για…
8/10
Βασίλης Παπαγεωργακόπουλος
vasileios.papageorgakopoulos@gmail.com
