Χαράς ευαγγέλια για τους οπαδούς του underground death metal, καθώς ένα από τα καλά κρυμμένα μυστικά της underground ευρωπαϊκής σκηνής, οι Νορβηγοί Cadaver βρίσκονται και πάλι ανάμεσα μας μετά από δεκαέξι ολόκληρα χρόνια με το τέταρτο τους full-length. Οι περισσότεροι μπορεί να τους ξέρετε από το (σήμερα cult) ντεμπούτο τους “Hallucinating Anxiety”, με το αξέχαστο εξώφυλλο που παραπέμπει σε πιάτο του Mr. Hot Dog στου Zωγράφου (για τους μυημένους).
Η μπάντα υπάρχει από το 1988 παρακαλώ και είναι από τις λίγες που δεν παρασύρθηκαν από το black metal που τα σάρωσε όλα στη χώρα στα μέσα της δεκαετίας του ‘90. Οι παύσεις που έχουν κάνει μέσα σε αυτά τα τριάντα δύο χρόνια είναι πραγματικά πολλές για να αναφερθούν αλλά από το 2010 και έπειτα όλα φαίνονται πολύ καλά στο στρατόπεδό τους. Πάμε να περάσουμε στο κυρίως.
Σε τέτοιες περιπτώσεις παλιάς μπάντας που επιστρέφει στα δισκογραφικά δρώμενα προκύπτει πάντα ένα ερώτημα: τι να περιμένω από αυτούς; Στην περίπτωση των Cadaver δε μπορεί κανείς να περιμένει πολλά μιας και δε μιλάμε και για επιστροφή μεγατόνων. Όμως, το “Edder & Bile” είναι ένας καλός δίσκος. Θα έλεγα πολύ καλύτερος από το μέσο όρο συγκροτημάτων που θυμήθηκαν στα γεράματα ότι υπάρχουν και τελικά κυκλοφορούν κάτι που απλά μας τρώει το χρόνο και μας πρήζει τα…συκώτια.
Ο δίσκος έχει ροή, οι ιδέες του είναι καλές και δεν κουράζει, ενώ είναι τίγκα στο blast beat και την επιθετικότητα. Εντάξει, η μπάντα δεν παίζει και κάτι το καινούριο ή συνταρακτικό αλλά αυτό δε σημαίνει πως ο δίσκος είναι ένα αναμάσημα και έτσι κι αλλιώς, τι πρωτοπορία να περιμένει κανείς από τις παλιές μπάντες;
Η παραγωγή είναι ιδανική και ευτυχώς όχι η πλαστική που μας έχει συνηθίσει η Nuclear Blast. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τη μικρή διάρκεια του δίσκου, μόλις 31:30, δημιουργούν ένα μείγμα που αναμφίβολα βγάζει τη μπάντα κερδισμένη.
Στο τέλος της ημέρας, παρόλο που δεν πρόκειται για έναν συγκλονιστικό δίσκο, είναι μια κυκλοφορία η οποία είναι ιδανική για ένα παλιό σχήμα. Ελπίζω τώρα που επέστρεψαν και μάλιστα μαζί με μια τεράστια εταιρεία, τα πράγματα να εξελιχθούν καλύτερα για αυτούς. Αν δε διαλυθούν. Πάλι.
7,5/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
