Δεν μου έμεινε τίποτα. Έτσι είχα ξεκινήσει την παρουσίαση του προηγούμενου άλμπουμ των Phantom Elite περίπου δύο χρόνια πριν. Αυτό επιβεβαιώνεται τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές μιας και μόνο όταν ανέτρεξα στα αρχεία του περιοδικού διαπίστωσα ότι οι δρόμου μου με αυτό το σχήμα είχαν διασταυρωθεί στο παρελθόν. Κλασσική περίπτωση που πέρασε και δεν ακούμπησε καν δηλαδή.
Οι Phantom Elite είναι το τρίο των Marina La Torraca (φωνή), Max Van Esch (τα πάντα όλα) και Joeri Warmerdam (τύμπανα). Παρόλα αυτά το “δυνατό” τους χαρτί είναι ο παραγωγός Sander Gommans που είχε γίνει γνωστός ως ο κιθαρίστας των After Forever. Το “Blue Blood” είναι η τρίτη τους δουλειά μετά τα “Wasteland” και “Titanium”.
Στο “Blue Blood” λοιπόν το τρίο ξηλώνει σχεδόν όλα τα συμφωνικά στοιχεία του παρελθόντος και επικεντρώνεται στο πιο ηλεκτρονικό και μοντέρνο κομμάτι του. Αυτό από μόνο του δεν είναι κάτι το κακό. Κατά συνέπεια οι συνθέσεις είναι πιο “σκληρές” και κοφτές. Υπάρχει μια πιο djent προσέγγιση με τον χαρακτηριστικό “chug chug chug” ήχο στις κιθάρες. Για άλλη μια φορά η Marina δίνει αρκετά καλές ερμηνείες.
Κάπου όμως εκεί τελειώνει και όποιο ενδιαφέρον στοιχείο έχει να δώσει το άλμπουμ. χιλιοπαιγμένα πράγματα που έχω ακούσει και στο παρελθόν στα σαράντα δύο του λεπτά το “Blue Blood” με κούρασε. Ίσως να μπορούσα να ακούσω ένα – δυο κομμάτια μόνα τους όπως για παράδειγμα το εναρκτήριο “Skin On My Teeth” όμως στο σύνολο του απλά… δεν ακούγεται. Λυπάμαι αλλά αυτή ή έλλειψη προσανατολισμού δεν μου λέει τίποτα.
Δεν ξέρω αν οι Phantom Elite είναι ένα πείραμα. Μπορεί ακόμα να ψάχνονται και με τον ήχο τους αν και εδώ που τα λέμε φτάσανε στο τρίτο τους άλμπουμ. Όπως και να έχει έτσι και με το προηγούμενο τους κατασκεύασμα με άφησαν παγερά αδιάφορο.
5/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
