Τους Primal Fear τους γνωρίζω από το ξεκίνημα τους, βέβαια δεν μπορώ να πω ότι τους είχα δώσει το «αυτί» μου όσο χρειαζόταν ποτέ και κακώς απ’ ότι φαίνεται! O ήχος τους είναι υπερβολικά κοντά στους Judas Priest, σε σημείο που πολλές φορές δεν βρίσκεις καν διαφορές μεταξύ των δύο συγκροτημάτων.
Ειδικότερα όταν ακούς τα φωνητικά του Ralf Scheepers πολλές φορές είσαι σίγουρος ότι ακούς τον Rob Halford, ίσως γι’ αυτό ο Scheepers ήταν υποψήφιος για την αντικατάσταση του μετά το “Painkiller”. Όντας ενεργοί απ’ το 1997 και ύστερα από 11 studio albums αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν ένα δεύτερο Best Of για να θυμηθούν οι παλιοί και να μάθουν οι νεότεροι!
Το πρώτο, “Metal Is Forever – The Very Best Of Primal Fear” περιείχε κομμάτια από το διάστημα που ήταν στη Nuclear Blast, δηλαδή απ’ το πρώτο τους ομώνυμο album έως και το “Seven Seals” του 2005. Το “Best Of Fear” περιλαμβάνει την τωρινή τους εποχή στη Frontiers, από το “New Religion” του 2007 έως το “Rulebreaker” του 2016, καθώς επίσης και 4 νέα κομμάτια.
Η χορταστική αυτή κυκλοφορία των 27 κομματιών χωρίζεται σε 2 CD, το πρώτο με τις heavy στιγμές τους όπως τα “The End Is Near”, “Strike”, “King For A Day”, “Sign Of Fear”, ενώ το δεύτερο με τις πιο χαλαρές και λυρικές όπως τα “Fighting The Darkness”, “Everytime It Rains”, “Where Angels Die” και “One Night In December”.
Το album ανοίγει το “Area 16” που είναι ένα intro επικής cinematic αισθητικής ακολουθούμενο από το επιθετικό riff του “Predator”, που μαζί με το “Thrill Of Speed” συνεχίζουν την κλασική συνταγή των Primal Fear με γρήγορα κοφτά riffs και εξαιρετικά φωνητικά από τον Scheepers.
Η έκπληξη και προσωπικό αγαπημένο νέο κομμάτι είναι η διασκευή του “If Looks Could Kill” των Heart που έχει προσαρμοστεί άριστα στον προσωπικό τους ήχο σε σημείο που νόμιζα ότι είναι δικό τους!!
Το “Best Of Fear” στην ουσία είναι μία πολύ καλή “αίθουσα αναμονής” για το επόμενο album και ως έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται.
7.5/10
Σπύρος Ράλλης
[email protected]
